Angst verdeelt, liefde heelt!

Ga vooliefde duurt het langstral door met leven, ga doen wat je van plan was en doe gewoon je ding! Dat is de boodschap die we mee krijgen. Lastiger dan gezegd, want was ook al weer mijn plan voor vandaag? De nieuwszender staat inmiddels al een paar uur aan. Brussel! Het nieuws van de dag dringt het gewone leven van deze dinsdag binnen. Het verstart en het bevestigt waar je al een tijdje bang voor was..

Eigenlijk was het een kwestie van afwachten. Je wapenen tegen een vijand die uit is op angst is haast niet te doen. Achter de schermen, op militair gebied, inlichtingen diensten en beveiliging zijn ongetwijfeld al heel erg lang bezig om zoveel mogelijk te beveiligen en tóch gebeurd het. We leven momenteel schijnbaar in een wereld waarin wachten op het onvermijdelijke schijnbaar de realiteit is. Er is een mensheid opgestaan die uit is op angst, dood en verderf. Geen idee waarom , want hun ideaal is mij onduidelijk. Iets wat zoiets met opzet veroorzaakt kan simpelweg niets te maken hebben met een geloof, want een geloof, welk geloof dan ook, staat voor iets goeds, liefde en hoop. Hoop op iets mooiers. Hoop op vrede.

Wie zijn zij? Wat is het waar zij op uit zijn? Wat voor ideaal zien zij wanneer ze moorden? Welk mens kan dit doen zonder te voelen? Is dit een ideaal ontstaan uit angst, is angst hetgeen ze drijft? Kijken zij nu ook naar het nieuws om te zien wat zij hebben veroorzaakt. De angst, het verdriet en het verlies? Maar zien zij niet dat onze liefde groter is dan de angst? Zien zij dan niet dat wij juist steeds meer één worden? Zien zij niet dat de angst die zij willen creëren juist het tegenovergestelde kweekt. Zijn zij verblind door hun eigen haat?

Ik stel mezelf de vraag. Ben ik bang? In het achterhoofd denk ik aan ons kleine landje met 17 miljoen mensen. Wat zou hier kunnen gebeuren? Waar zal het volgende doelwit zijn? En toch is het geen angst die in mijn hoofd regeert. Want ik word warmer bij de gedachte aan mijn land. Warm van liefde. Nee ik ben niet bang. Wat ik voel is een boosheid en vooral verdriet voor elk land en stad waar de terreur toe slaat. Parijs, Brussel, Londen,Madrid, Istanbul. Ankara, Tunesië noem maar op. Landen en steden waar mensen leven, waar liefde is. Voor mij staat één ding vast. Haat zal het nooit kunnen winnen van de liefde want waar waar de angst verdeelt, is het de liefde die heelt!.

3 gedachten over “Angst verdeelt, liefde heelt!

  • 22/03/2016 om 20:49
    Permalink

    In Brussel komen er mensen samen op het plein om kaarsen te branden, bloemen te leggen en elkaar te troosten. De Eifeltoren is verlicht in de kleuren van de Belgische vlag. Dit is een vorm van liefde, spontaan opgekomen na zware terreur. De daders? Ik kan me niet voorstellen dat daar een vorm van spijt aanwezig is, ze zijn meedogenloos.
    Maar ik wil me ook niet laten vangen door angst, in België is nu een rouwperiode van 3 dagen aangekondigd. Deze dagen zal ik veel aan het gebeurde en de slachtoffers denken. Hopelijk gaat de liefde het winnen van de haat.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: