Dromen, verlangens en nachtmerries,

Met een schreeuw, of iets dat er op lijkt schiet ik omhoog. Klam angstzweet plakt op mijn rug. Ik voel nog steeds de klemmende hand op mijn keel die me zojuist heeft vastgegrepen. Het leek alsof alle luchttoevoer voor een paar seconden werd afgesneden. Doodsbang kijk ik de donkere kamer rond en terwijl ik langzaam weer tot mijn positieven kom, begrijp ik dat het maar een nachtmerrie was…  

Al de hele week droom ik zo levendig alsof ik naast  mijn leven op de dag een dubbelleven leef in de nacht. Ik kom maar niet tot rust. Nachtmerries die me badend in het zweet doen wakker worden om er vervolgens seconden later weer midden in te doen glijden alsof je gewoon even de televisie op pauze zet en dan zonder pardon weer verder gaat in het verhaal. Als de nachtmerrie eindelijk overgaat in een droom, gaat de wekker. Het gevolg is dat ik al doodmoe ben als de dag nog moet beginnen.

De nacht lijkt haast wel drukker dan de dag. Soms ben ik op de vlucht, soms zwem ik door de lucht en vaak herhaalt zich deze zelfde nachtmerrie. Het lijkt mijn lieve moeder die me wakker wil schudden, maar uiteindelijk grijpt iemand me naar de keel om me voorgoed de mond te snoeren. Geen idee wat er in mijn brein om gaat dat juist deze droom zo vaak terug komt. Ik kan het niet anders uitleggen als dat ik mensen vertrouw, in de personage van mijn moeder, dat die mensen me meer kwaad willen doen dan goed, het naar de keel grijpen,  en mij monddood willen maken, dat laatste herken ik wel.

Vanacht moet ik wel heel diep in dromenland zijn geweest want in deze drukke nacht kreeg ik excuses van iemand die me deze zeker dubbel en dwars schuldig is, maar ze nooit zal geven. Misschien moet ik genoegen nemen met deze droom. Een “het spijt me zo” en een aanbod voor een nieuwe toekomst is meer dan ik ooit had durven dromen, laat staan dat dit in het gewone leven werkelijkheid zou worden.

Wat vertelt dit mij allemaal? Waar liggen mijn verlangens dan , dat ik deze dingen droom? Voel ik me zo gekwetst? Waarom juist nu, nu ik toe heb gegeven aan de realiteit, erkennen dat ik mijn grenzen moet bewaken, accepteren wat er is. Alles wat is geweest, kun je toch niet meet terugdraaien. Mijn conclusie, ik ben te gevoelig. Ik maak me altijd maar druk om wat anderen vinden en denken van mij. Bij wat ik ook doe, denk ik altijd, doe ik het wel goed? Hoe zie ik er uit? Kan ik dat jurkje wel hebben? Maakt dat niet dik? Vind hij of zij mij wel aardig?

Ik zit in een ontwikkeling waarin ik uit deze kring van onzekerheid wil stappen en de grens op wil zoeken van het gewoon zeggen wat ík vind en denk en voel in plaats van schaapachtig te glimlachen omdat de woorden die ik in mijn hoofd heb, niet over mijn lippen komen. Ik kan niet wachten om te gaan revalideren. Los laten wat ik veel te belangrijk maak en mezelf op nummer 1 zetten, assertiever worden, nee zeggen, misschien zelfs 1x gewoon trut te durven zeggen, tegen diegenen die het verdienen zonder me daarna schuldig te voelen. Ik verlang ernaar dat ik me niet meer monddood laten maken zodat ik voortaan kan gaan slapen zonder nachtmerries, of is dat slechts een droom?

5 gedachten over “Dromen, verlangens en nachtmerries,

  • 27/05/2017 om 15:59
    Permalink

    Ik ben ook geen liefhebber van nachtmerries en dus komen ze tot mijn geluk maar zelden voor. Dat moet geen pretje zijn voor je op deze manier. Op de één of andere manier schijn je zo toch dingen te moeten verwerken. Maar daar hadden ze wel iets vrolijkers voor mogen verzinnen.
    Ik hoop dat je snel een manier ziet om het een halt toe te roepen. Ondanks de zwaarte heb je het weer knap onder woorden gebracht.

    Beantwoorden
    • 27/05/2017 om 16:07
      Permalink

      thnx Mies.. Ja er zal vast een verklaring zijn. Ik hoop dat het gaat stoppen. Ook al weet je dat het niet echt is, het is uitputtend. En toch probeer ik het te zien als groei. We komen er wel .. uiteindelijk

      Beantwoorden
  • 27/05/2017 om 17:18
    Permalink

    Misschien ook een beetje ‘blij’ zijn met deze dromen, al klinkt deze reactie van mij wellicht gek, maar de droom is wel het bewijs dat je verwerkt en helpt jou dus op deze manier steeds een stapje verder. Nachtmerries zijn niet leuk, ik weet het uit eigen ervaring, maar misschien eens vanuit dit oogpunt benaderen? Wie weet, levert het je wat op xx

    Beantwoorden
    • 27/05/2017 om 17:19
      Permalink

      Ja zou probeer ik het ook te zien. Eindelijk op de goede weg x

      Beantwoorden
  • 28/05/2017 om 13:32
    Permalink

    Dromen zijn niet altijd bedrog, zeker nachtmerries niet, want die laten je merken dat je nog steeds in een nog niet geheel verwerkingsfase zit. En om nare dingen te verwerken heb je positiviteit vanuit je omgeving nodig. Als je keer op keer gekwetst wordt door bepaalde mensen en je niets daarvan durft te zeggen, dan blijf je in deze cirkel rondjes draaien. Spreek maar eens je reinste nachtmerrie door met personen die je pijn doen en pffff weg zijn ze, want deze mensen zijn gewoonweg dom, heb je ook niets aan om van die nachtmerries af te komen, dan maar een paar goede vrienden dan veel mensen die je nooit zullen begrijpen hoe het leven na schildklierkanker is. Zelf heb ik ook zo’n periode doorgemaakt dat ik door vele nachtmerries niet eens toe kwam aan het verwerken van……Totdat mijn psycholoog zei ; Zo en nu ga je al die mensen die jouw kwetsen vertellen dat HUN jouw meer verdriet doen en spreek maar eens die nachtmerries hardop uit. O nee, lieve help, dan zou ik dus andere mensen moeten kwetsen? Geen haar op mijn hoofd die dat durfde!!! tot iemand zei ; “Toch kan je blij zijn dat je nu verlamd bent, want dan heb je veel minder of vast helemaal geen pijn”. En dat zegt zij tegen mij, half hangend in de rolstoel omdat ik vanwege de verlamming mezelf niet meer goed rechtop kan zetten in de juiste zitstand, dus toen ik haar vroeg wil je mij dan nu rechtop zetten want ik verrek van de pijn als ik nog zo langer moet blijven hangen, toen pfffffft weg , nooit meer terug gezien. Goh, wat heb ik gedaan? Nou zei mijn man, nu zeg je tenminste wat er echt in je omgaat en jammer dan, maar dit zijn geen vrienden. Sindsdien vaker assertief durven zijn en waarempel……..bijna geen nachtmerries meer en zelfs og mer echte vrienden dan domme ik niet weten figuren. Probeer het maar eens ; Het werkt echt

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: