Druk

drukOh ik ben zoooo druk, hoor ik de hele dag. Als je aan iemand vraagt hoe het er mee gaat zijn er twee standaard antwoorden mogelijk. Oh nee eigenlijk drie. Nummer één Goed hoor!, nummer twee ohh zijn gangetje, en nummer drie Druk, druk druk..

Het woord druk roept bij mij alleen maar negativiteit op. Als ik denk aan druk dan denk ik aan een zware steen die op mijn rug ligt. Letterlijke druk die wordt opgelegd en pijn veroorzaakt. Druk die de ander op je uit kan oefenen, maar ook druk die je jezelf oplegt. Of me druk maken over van alles en nog wat. Daarnaast kan ik ook heel erg druk zijn met alles dat ik denk dat nog moet. Drukte om me heen in een winkel als ik boodschappen moet doen. De medicijnen die ik uit de blisterverpakking druk. Het wordt tijd om de drukte die vooral in mijn hoofd zit, te verminderen.

Druk is haast onvermijdbaar, maar toch zeer zinvol om juist met een grote bocht omheen te lopen. Vooral als je niet goed in je vel zit door wiebelende schildklierhormonen is druk een akelige druktemaker die klachten als depressie, hoofdpijn en vermoeidheid alleen maar verergeren.  De agenda blijft bewust zo leeg mogelijk. Gezelligheid dat zich onverwacht aankondigt is vaak veel leuker en “nee is ook een antwoord” is iets dat ik vaker moet toepassen. Ik probeer mezelf zo rustig mogelijk te houden. Geen drukte om me heen, de televisie zo veel mogelijk uit en genieten van mooie muziek. De was, en het stof op de kast zullen af en toe gedaan moeten worden, maar als het een dagje anders is, leg ik me daar bij neer. Met oogkleppen op zit ik op de bank en maak me niet druk om de meningen van jan en alleman op facebook en twitter. Ja ik ben goed bezig.

We gaan gezellig met zijn tweetjes naar een prachtig concert van Celtic Women. We hebben intens genoten. Ook van de prachtige bed&breakfast waar we de nacht hebben doorgebracht na het concert. Nog terugrijden vanuit Amsterdam was immers veel te druk. Het verblijf had ik geboekt via Expedia. Hartstikke goed en gemakkelijk. Op de terug weg naar huis de volgende dag kwam de eerste mail. Heeft u genoten? Wilt u zo vriendelijk zijn uw review achter te laten? We zaten nog in de flow van de avond ervoor en gezellig samen weg, dus ik stelde het even uit. Amper een paar uur later kwam mail nummer twee. Ik had nog niet gereageerd op de eerst uitnodiging om een review te schrijven. Mijn haren gingen van ergernis overeind. Daar was hij weer, de bekende druk. De uitnodigingen zijn tot vijf mails toe doorgegaan. Uiteindelijk ben ik gezwicht voor de druk om een review achter te laten.

Een paar dagen daarna gingen we samen weer op pad. Heerlijk een dagje zonder telefoon. Lekker ergens een broodje eten en daarna naar keukens kijken, want ik krijg een nieuwe keuken. Mijn allereerste echte eigen keuken! Winkel één is de keukenconcurent. Nadat we er even hebben rondgelopen gaan we niet overtuigd van wat we hebben gezien weer op weg naar de uitgang. Een gladde jonge man die gedurende ons bezoek aan zijn winkel met en vriend koffie had zitten drinken houdt ons staande. Is het u allemaal gelukt? Uhm nee niet echt. Hoe kan dat nou? Zegt de verkoper, overtuigt van zijn verkoopskills. We leggen hem uit dat dit de eerste winkel is en de eerste keuken, dat we geen idee hebben wat we precies willen en echt nog in de orientatiefase zitten. Duidelijk niet geluisterd naar wat we hem zojuist verteld hebben, pakt hij zijn agenda. We gaan meteen een afspraak maken voor deze week want onze actie loopt alleen deze week. U krijgt 5 apparaten gratis. Uhmm nee, We gaan geen afspraak maken omdat jouw actie nu loopt. Ten eerste hebben we deze week verder geen tijd en ten tweede zitten we nog in de orientatiefase. Achter ons aan een tafeltje zit een vriend van de verkoper zuchtend te wachten tot hij terugkomt. Mijn nekharen komen overeind. Te veel druk. Deze gladde verkoper heb ik nu lang genoeg gezien. Hij brabbelt nog een kwartier door over de vijf gratis apparaten. Mij is hij als klant al kwijt.

Op naar Brugman keukens want zij helpen hun klanten écht volgens de reclame. Het totaal tegenovergestelde van het bezoek aan de concurrent. Geen enkele vorm van druk. Maar dan ook niets . Sterker nog er is niemand die ons gedag zegt. Niemand die vraagt of ze ons ergens mee kunnen helpen en ook bij de uitgang is er niemand die in onze nek springt. Hier wil er duidelijk niemand een keuken verkopen. Bij de volgende keukenzaak, durf ik het nog een keer aan. En zowaar. De gulden middenweg. Het kán. Geen druk, geen gladde verkooppraat, wel iemand die gewoon gedag zegt en zegt dat ze voor vragen beschikbaar is. Bij Mandemakers maken we een afspraak.

Met een prettig gevoel rijden we naar huis. Geen druk. Geen telefoon op zak. Mijn hoofd is leeg en rustig. Een gevoel dat ik lang niet heb gehad omdat ik alleen maar bezig ben met mezelf druk op te leggen beter te worden. Ik moet van mezelf weer gaan werken ook al is het dan thuis. Eindelijk dringt tot me door dat deze en andere vormen van druk een grote boosdoener is. Thuisgekomen ligt er een brief in de bus, een oproep voor de bedrijfsarts op een tijd en dag dat ik eigenlijk ook fysiotherapie heb. Hoezo druk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: