Gerrit is jarig! En ik eigenlijk ook een beetje…

01 eerste foto van Gerrit“Het leven moet je vieren! “zeg ik altijd. Vandaag is zo’n dag. Mijn parkiet Gerrit is jarig! Hoewel dat technisch niet helemaal klopt omdat hij al 7 weken oud was toen ik hem kreeg, maar vandaag is hij drie jaar mijn kleine “poepetje”.(koosnaampje die hij vrolijk zelf de hele dag door roept) Het beestje snapt er niks van, maar het vrouwtje voelt zich vandaag extra feestelijk. Want niet alleen Gerrit is jarig, ik eigenlijk ook een beetje.

Jarenlang heb ik mijn man de oren van zijn hoofd gezeurd om een vogeltje. Vroeger had ik een dwergpapegaaitje, Goofy heette hij. Eigenlijk was hij van mijn broer. Maar toen hij het huis uit ging en zag welke band ik met het beestje had opgebouwd, mocht ik hem houden.Hij was mijn allerbeste vriendje. Ontzettend tam was hij. Hij at altijd de stukjes ei van mijn bord op zondagmorgen, gaf kusjes en stond vrolijk te douchen in de gootsteen .15 jaar is hij geworden. Op een ochtend in december vlak na Sinterklaas gaf hij een kreetje en lag stil onderin de kooi. Groot verdriet had ik ervan. In de jaren daarna hoopte ik ooit weer een vogeltje zo tam te krijgen. Er kwamen heel wat dieren in huis, maar een vogeltje , nee, dat wilde mijn lief niet meer. Schreeuwbeest, zei hij altijd.

Drie en half jaar geleden werd ik ziek. Schildklierkanker. Na de tweede operatie kreeg ik de radio actieve jodium behandeling. In een kamer  waarop de loden deuren shet bekende gele teken: ‘Let op toediening van radio actieve stoffen!’staat, krijg je een capsule toegediend met radio actieve jodium. Deze behandeling zou ervoor moeten zorgen dat de rest van een schildkliertumor of achtergebleven schildklierweefsel na de operatie wordt verwijderd. Na toediening van de capsule mag je de kamer pas weer verlaten waneer je radio actieve straling op een door Europese richtlijnen vastgesteld niveau staat. In mijn geval duurde dat gelukkig niet zo lang en ik mocht dan ook de volgende dag in de namiddag weer naar huis.

Het thuiskomen was voor mij een nieuw begin. De operties achter de rug, de laatste restjes kanker zojuist behandeld.Ik voelde me eigenlijk een beetje jarig! Ik weet nog dat ik mijn tas neerzette en mijn huisje rondkeek alsof ik weken was weggeweest. Ik zie hem nog zitten. Een piepklein vogeltje met een nog donker snaveltje, een prachtige kleur blauw/groen met nog onvolgroeide staart. Gerrit! Mijn lief stond me triomfantelijk aan te kijken, maar door de leefregels die ik mee kreeg omdat ik nog een lage mate van radioactiviteit straalde, mocht ik niet knuffelen. Ik heb gehuild van geluk! Dit vogeltje is denk ik een van de mooiste cadeau ‘s die ik ooit heb gekregen. Hij is een cadeau uit pure liefde en staat voor een nieuw begin!

Vandaag zijn we drie jaar verder. Gerrit is net als Goofy ooit was mijn allerbeste vriendje. Hij is in die drie jaar enorm veranderd. Van kleur en verenpracht.Maar hij is ook ontzettend slim met een flinke woordenschat. Zijn gebabbel doet me glimlachen en zijn spel met zijn belletjes is soms echt vermakelijk om te zien. Ook hij eet de stukjes ei van mijn bord op zondagmorgen en doucht vrolijk onder de waterstaraal in de gootsteen. Hoeveel liefde zo’n klein beestje kan geven, is niet te bevatten. Iedere dag geniet ik van hem. Ik ben dankbaar voor mijn kleine mannetje en voor het nieuwe begin dat ik zelf heb gekregen. En daarom zijn we vandaag allebei een beetje jarig!

*sharing is caring*

Blog over de radio actieve jodiumslok terug lezen kan hier.

5 gedachten over “Gerrit is jarig! En ik eigenlijk ook een beetje…

  • 24/10/2015 om 17:19
    Permalink

    Gefeliciteerd met Gerritje, EN natuurlijk met jou nieuwe begin, nu 3 jaar geleden.
    Ben blij dat ik niet enige ben die er een soort “gedenkdag” van heeft gemaakt.
    Bij mij is de schildklier in 2 operaties verwijderd, maar n jodiumslok hoefde ik niet.
    De eerste keer was januari 2002 en de tweede keer juni 2003.
    Mijn gedenkdag is op 1 juli, toen begon ik zachtjes aan met de Thyrax, en had er voorzichtig vertrouwen in dat alles “goed” zou komen.
    Mijn beide broers en 2 van de 3 zussen hebben ook schildklierkanker gehad, dus hoezo, vragen over erfelijkheid…??
    Wij waren een zeer gewilde familie in zowel Rotterdam (Daniel den Hoed) als in Leiden (UMC).
    Omdat wij met 6 kinderen, waarvan 5 gediagnostiseerd, waren was dit exclusief, omdat er niet veel grote gezinnen voor handen waren.
    En tuurlijk deden wij mee aan alle onderzoeken en vragenrondes, want als niemand voor ons had meegewerkt aan onderzoek, dan waren wij wellicht allemaal gestorven…

    Vier je gedenkdag Anke, vier het leven!!
    Liefs, Olga

    Beantwoorden
    • 24/10/2015 om 17:25
      Permalink

      Super bedankt voor je uitgebreide reactie olga! Ongelooflijk zo veel personen uit één gezin joh! En nog is erfelijkheid niet aangetoond.
      Ik ben jou en je familie meer dan dankbaar voor je bijdrage aan onderzoek. Het is en blijft belangrijk!! xx

      Beantwoorden
  • 24/10/2015 om 23:29
    Permalink

    Gefeliciteerd!!! Ik was afgelopen augustus 15 jaar kankervrij en heb ter ere daarvan een engeltje op mijn schouder laten tattooeren. Permanente herinnering dat ik veel geluk gehad heb. Als ik niet naar de huisarts was gegaan voor ontstoken ogen, en als diezelfde huisarts de verdikking in mijn nek niet had opgemerkt…. Ben heel blij met mijn tattoo en mijn gezondheid. Proost!!!!!!

    Beantwoorden
  • 25/10/2015 om 00:25
    Permalink

    Wat heerlijk hè dat zo’n beestje zo enorm veel kan betekenen. Vogels heb ik nooit gehad maar ik kan me helemaal inleven in de betekenis die Gerritje voor je heeft. Dieren geven veel. Mensen die er geen hebben, kunnen dat vaak maar moeilijk begrijpen.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: