Al op hele jonge leeftijd maken we keuzes. Bewust of onbewust. Het begint al heel vroeg. Wie mag er op mijn verjaardagsfeestje komen? Wil ik op ballet of liever paard rijden? Wat is mijn lievelingskleur? Welke opleiding ga ik doen? Word ik juffrouw of verpleegster? Zeg ik ja of nee? Wil ik kinderen? Waar ga ik solliciteren? Op welke partij moet ik stemmen? Allemaal keuzes. Maar wanneer weet je dat je de juiste keuze maakt?
Vandaag kiest Amerika een nieuwe president. Trump versus Clinton. Een keuze tussen slechts twee mensen die van wereldwijde invloed kan zijn. Een man en een vrouw tegenover elkaar in een verbitterde strijd naar de macht. Ongelooflijk hoe die verkiezingsperiode verloopt vol gegooid met modder, elkaar betichten van fraude en bedrog, beschuldigingen, verwensingen en zelfs bedreiging van aanslagen als de één wint. Geld en macht beheersen deze koude oorlog.
Volgend jaar in maart mogen wij zelf naar de stembus. Kiezen welke partij we steunen terwijl de hoge heren en dames aan het einde van de rit toch hun eigen plan trekken door coalities te sluiten met een partij waar je helemaal nooit voor gekozen hebt. Verkiezingsprogramma’s die zijn opgeleukt om mensen over te halen voor een stem, maar waar als puntje bij paaltje komt nooit geen werk van wordt gemaakt. En toch ga ik kiezen want, geen keuze maken, betekent dat je uiteindelijk toch stemt voor de grootste partij. En dat is niet mijn keuze. Hoe dan ook. Omdat ik mijn keuze wil baseren op feiten, ga ik me verdiepen in het aanbod. Net als in het aanbod van zorgverzekeraars, want ook daarbij lijkt het tegenwoordig bijna op een opgeleukt verkiezingsprogramma. Jammer dat ik het niet net zo kan doen als toen ik een kind was. Als ik niet kon kiezen, koos ik gewoon alles of niets.
Vroeger dacht ik altijd dat ik het zeker wist. Ik wilde juffrouw worden, én verpleegster, én danseres én zangeres. Eigenlijk kon ik gewoon geen keuze maken want ik vond alles leuk. Ook verjaardagsfeestjes vond ik lastig want ik had zoveel vriendinnetjes, hoe kon je nou kiezen wie er op je feestje mocht en wie niet? Op mijn kamer hingen aan de ene wand posters met paarden en aan de andere wand balletfoto’s. Als ik een boek las, ging dat over paarden of ballet en later las ik Engels en Nederlands want zelfs een taal kon ik niet kiezen.
Toen ik wat ouder was, wist ik het ineens zeker. Ik wilde maatschappelijk werkster worden. De school die ik had uitgekozen wilde me graag hebben, ik moest alleen nog even slagen . Helaas, het zat er niet in. Ik maakte een zijsprong en koos een andere weg. Of deze keus de juiste was, weet ik nog steeds niet. Het verlangen naar het luisteren naar en beter maken van de innerlijke mens is er nog steeds.
Als ik terug kijk heb ik maar één keuze bewust en met de volle 100% zekerheid gemaakt en dat zijn de woorden “ Ja ik wil” tegen mijn lief. En ik wil nog steeds, alles wat liefde is, is geen keuze, sommige dingen gaan gelukkig vanzelf.
Het is wat die keuzes. Gelukkig heb ik wel de keuze gemaakt om dit stuk te lezen.
Goede keuze! Dank je wel Mies x
Lieve Anke
Soms is het idd moeilijk om de juiste keuze te maken! Het ging er idd “hard” aan toe in Amerika, Trump is niet mijn keuze maar goed, wij konden helaas niet stemmen. Ik vind het moeilijk om te stemmen, net wat je zegt, ook al stem je op een partij waarvan jij wilt, dat ze winnen, jouw partij wint meestal toch nooit! De heren en dames trekken idd hun eigen plan, vind het ook jammer ,dat iedere partij iets heeft ,waarvan jij denkt:” Ja., zo denk ik er ook over” dan wordt de keuze nog moeilijker! Heel stiekem denk ik wel eens dat het mss beter is om niet te stemmen, dan gaat je stem wel naar de partij die wint maar die wint toch wel zo wie zo. (Mijn keuze ligt daar ook niet overigens).Soms wordt je ook heel erg teleurgesteld in je keuzes, die je wilt maken/ je dromen, als kind wilde ik altijd dierenarts worden, maar dat werd al heel gauw door de kinderarts in de grond geboord: Onregelmatige werktijden zouden niets voor mij zijn, als je reuma hebt, moet je voldoende rust krijgen/ hebben,. ik was heel boos op de dokter want daar ging mijn droom! Ik heb deze keuze ook niet waar kunnen maken, niet alleen vanwege mijn reuma maar omdat ik op mijn 18de heel erg aan rebbeleren was en geen school heb afgemaakt (Nog steeds spijt van maar goed).Welke zijsprong heb je gemaakt? Toch knap van jou, dat je als kind, ook al zie je het mss niet als een keuze (van toen), dat je aan de ene wand paardenposters en aan de andere kant balletposters had dat zijn toch 2 bewuste keuzes! Alleen het beoefenen van deze hobbies tegelijkertijd gaat niet, helaas (Teveel tijd en veel geld). Een mooi eind aan je blog:”Je juiste keuze”: Ja ik wil” de keuze die je hebt gemaakt tegenover je lief! Dat is een hele mooi en zeer bewuste keuze, net zoals je kinderen! Liefs San.