Leren surfen (Fuerteventura 3)

“Je kunt de golven niet stoppen, maar je kunt wel leren surfen”. Een wijsheid die me ineens te binnen schiet wanneer ik gezeten in  het witte zand naar de surfers kijk die de hoge golven trotseren  die met grote kracht aan land spoelen. Niet, makkelijk, topsport, een kunst zelfs maar mogelijk! Iets wat me blijft bezig houden nu ik weer thuis ben na een heerlijke vakantie op Fuerteventura.

De tweede en tevens laatste dag dat we in het bezit zijn van ons huur autootje, rijden we naar een klein vissersdorpje aan de westkust van het eiland.  De golven zijn daar een stuk wilder. Nummer één reden waarom de toeristische stranden zich met de hotels voornamelijk aan de oostkant van het eiland bevinden. Zelfs ik word met mijn volle gewicht teruggeworpen in het water wanneer de golven tegen me aanbotsen, voor een kind is dat natuurlijk gewoon ronduit gevaarlijk. De aanwezige lifegard heeft het maar druk met twee eigenwijze drukke meiden die de gevaren duidelijk niet zien.

De dag gaat daar aan de kant van de zee snel aan ons voorbij. Te snel eigenlijk. De absolute rust die er heerst, op de twee kinderen, en een paar surfers na, is iets dat bezit van je neemt zodra je in de branding gaat zitten. De golven overspoelen de ellende van de afgelopen maanden en  nemen ze mee terug de zee in. Wég in het water dat door de surfers in bedwang wordt gehouden. Het lijkt zo gemakkelijk.  Eigenlijk lijkt alles hier gemakkelijker.  Deze ontspannende omgeving heeft duidelijk een goede invloed op mijn algehele gesteldheid. Minder pijn, minder spanning en een geest welke helderder nadenkt dan ooit tevoren.

Er zijn zoveel dingen die ik anders moet gaan doen. Ik moet keuzes maken, knopen doorhakken voor wat betreft mijn toekomst. Daarom neem ik me daar in dat wilde water voor om ook wanneer ik me eenmaal thuis in stevig water zal bevinden net zo veel rust te behouden als dat ik daar nu kan hebben. Ook wil ik gaan minderen met social media. Ik heb gemerkt hoe intens ik meteen reageer op ieder tringeltje of zoemertje en hoe dat teniet doet aan de broodnodige innerlijke rust. Ik zal minder gaan voldoen aan de verwachting meteen te reageren. De meningen die anderen ventileren of een ander proberen op te leggen hoeven van mij ook niet meer. Ik ben prima in staat mijn eigen mening te vormen en wat een ander daarvan vindt is niet belangrijk. Schrijven gaat ook op een lager pitje. Hoewel ik echt wel bezig wil zijn met mijn website en aankomende boek ” De kanker voorbij” besef ik dat ik eerst iets heel belangrijks moet doen..namelijk letterlijk de kanker en de hernia voorbij gaan en gaan werken aan herstel.  In het woeste water valt het kwartje. Ook ik kan leren surfen.

Terug op de hotelkamer waar we ons voorbereiden op een gezellige avond in het stadje blijft deze wetenschap overeind. Deze vakantie is vol rust en inzichten. Het eiland van de wind, maar de storm in mij is gaan liggen.

4 gedachten over “Leren surfen (Fuerteventura 3)

  • 11/07/2017 om 17:43
    Permalink

    Anke fijn dat je mooie herinneringen hebt aan jullie vakantie. Maar ook het inzicht dat je hebt gekregen dat facebook niet altijd sociaal is. Ideeën en meningen die soms opgedrongen worden, laat lekker gaan en wandel over je eigen pad.
    Ook fijn dat je gaat leren surven, kun je trouwens zonder plank over het internet doen.
    Liefs van Wil

    Beantwoorden
    • 11/07/2017 om 17:56
      Permalink

      Dank je wel lieve Wil! Ja inderdaad. Maar evengoed ook een mooi medium waar ik mooie mensen aan heb leren kennen hoor xx

      Beantwoorden
  • 11/07/2017 om 18:59
    Permalink

    Ja de sociale media zijn echt niet altijd fijn. Ik heb het geluid van alles ook standaard uitstaan, behalve van mijn telefoon als ik een belangrijk telefoontje verwachts. s’Nachts leg ik hem weg en overdag kijk ik op vaste tijden. Bevalt me prima! Hou het goede gevoel vast Anke, groetjes van Lenie

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: