Op ontdekkingsreis naar mezelf, ik wil jou..gewoon even gelukkig

 

De vermeende longontsteking duurt nu al een maand.  Nog steeds gaat het niet veel beter. Verder onderzoek wordt inmiddels gedaan, maar komt voor mijn gevoel maar langzaam op gang. De scan verliep voorspoedig. Nu is het wachten op de uitslag. In de tussentijd houd ik me rustig en  gaat mijn ontdekkingsreis naar mezelf verder.  Luisteren naar mezelf moet als een tweede natuur gaan worden.  Ik  heb te lang mijn gevoel onder de grond gestopt. Als een struisvogel  heb ik mijn kop in het zand gestoken als het ging om zaken die te dichtbij kwamen. Een mechanisme wat ik mezelf in de loop van mijn leven heb aangeleerd.  Een mechanisme dat me heeft beschermd, maar me nu steeds meer  tegen  gaat werken.  Hoe je het ook wendt of keert, ik zal móeten gaan voelen.

Dat is nu duidelijk nog te vroeg. Ik blokkeer er steeds in. Misschien als deze reis ten einde is, maar nu loop ik nog over hete kolen heen met steeds die ene gedachte.. ik voel  niets… tot gisteren..

 

‘s Morgens viel er een enveloppe op de mat van het ziekenhuis. Een uitnodiging voor vervolgonderzoek.  Eigenlijk was ik verbaasd. Ik verwachtte een oproep om de uitslag van de scan te bespreken met de longarts.  De oproep voor verder onderzoek roept vragen bij me op. Geen enkele uitleg over wat de beweegredenen zijn om dit onderzoek te doen. Waar denken ze aan?   Onzekerheid is wat er over blijft. Wéér blijkt hoe belangrijk communicatie is.

 

Ik berg het weer weg.  Zet mijn lachen en zwaaien gezicht op en kleed me aan voor de  middag. De onzekerheid, het wachten, ziek zijn, binnen zitten, het heeft lang genoeg geduurd. Ik heb lang getwijfeld of ik wel kon gaan maar mijn liefste die mij het allerbeste kent, nog meer dan ik mezelf,  ziet het aan me.  Ik móet er even uit.  Mijn zus opent haar 3e winkel  in een winkelcentrum in het heerlijke Brabantse land waar ik vandaan kom  en ons Royke Donders komt optreden.  Ik ben dol op ons Royke, op zijn taaltje, de Brabantse ontwapenendheid.

De winkel is prachtig. Mijn zus mag trots zijn op wat ze heeft bereikt. Het winkelcentrum is vreselijk druk en warm.  Royke fans dringen om zo dicht mogelijk vooraan te staan. Maar daar hebben wij geen last van. Mijn zus en ik zitten prinsheerlijk boven op de toonbank en hebben eerste rang  op de vrolijke zanger.  Zwarte pieten doen de polonaise langs de etalage.

Op de terugweg naar huis, val ik in de auto, met hoge koorts, moe maar voldaan in slaap en droom nog even na…
Ik wil jou, ik wil jou klinkt het door het winkelcentrum.. en ik ?
Ik voel me gewoon  even helemaal gelukkig…

13 gedachten over “Op ontdekkingsreis naar mezelf, ik wil jou..gewoon even gelukkig

  • 23/11/2014 om 14:10
    Permalink

    Ja het duurt lang, ja er is veel onzekerheid met zo’n brief (snap ik ook niet), maar je bent al zo goed bezig! Teveel van jezelf vragen breekt je op en ik kan het weten ;).
    Hou moed, vertrouwen en de dagen om binnen te blijven komen er aan (we gooien er een positieve draai in). Het aftellen naar de boom is begonnen…. en we gaan ze mooier maken dan ooit!!

    Knuffel xx

    Beantwoorden
    • 23/11/2014 om 14:16
      Permalink

      We tellen samen af naar de boom! Wij hoeven geen cadeautje onder de boom alleen gezondheid.. We houden elkaar sterk Marnel!

      Beantwoorden
  • 23/11/2014 om 14:12
    Permalink

    Soms heb je dat gewoon even nodig, ziek of niet. Even er tussenuit. Je bent geen kluizenaar. Overigens zal een arts ook aangeven dat het goed is als je er af en toe even uit bent. Wekenlang alleen in huis zitten zonder frisse lucht en met alleen maar malende gedachten gaan je vreselijk opbreken. Ik heb dat al na 2 dagen, dan moet ik er even uit.
    Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt van de artsen. Liefs en een knuffel.

    Beantwoorden
    • 23/11/2014 om 14:17
      Permalink

      Dat is een feit. Van het afwachten alleen al wordt je ziek. Ik pak deze momentjes en tellen mee in genezing.

      Beantwoorden
  • 23/11/2014 om 14:23
    Permalink

    Het allerbelangrijkste voor nu is beter worden, de rest moet maar even wachten. Gezondheid en je gezin gaan voor alles en dat is inderdaad het enige dat je wenst voor onder de boom, gezondheid. Dat is de grootste schat die je kunt hebben.
    Alle andere dingen zijn even totaal onbelangrijk.
    Geniet van die kleine momentjes ook al moet je daarna een dag bijkomen.

    Beantwoorden
  • 23/11/2014 om 20:57
    Permalink

    ja dat heb je af toe nodig, af en toe je gedachten even helemaal ergens anders op zetten. even genieten en even onbezwaard gelukkig zijn. dat is goed voor de mens.
    Vooral als je weer zo een verrassing krijgt waar je even niets mee kunt, heel erg onpersoonlijk een begeleidend telefoontje was minstens op zijn plaats geweest.
    Maar de hoofdzaak is dat die vervelende longontsteking overgaat, en dat ze het nu goed te lijf gaan. We wachten het maar af, ik denk aan je Meis xxx

    Beantwoorden
  • 23/11/2014 om 23:29
    Permalink

    Ik ga hier niet al te uitgebreid op in. Maar neem van mij aan dat ik je zo goed begrijp. Echt!!! Want na schildklierkanker en een verlamde stemband heb ik nu, hou je vast, en ik wil je niet ongeruster maken dan dat je al bent, borstkanker! Maar wil de aandacht hier niet naar mij toe trekken, ook niet op FB of op mijn website. Wellicht heb je wel eens behoefte om eea van je af te praten. Ik werk zelf ook in een ziekenhuis, communicatie, ja, dat is het allerbelangrijkste wat er is. Ik hoop met je mee dat er niets ernstigs aan de hand is. Liefs Auk

    Beantwoorden
    • 24/11/2014 om 09:41
      Permalink

      Beste Aukje,
      Dank je wel voor je berichtje. Je hebt ook al heel wat voor de kiezen gehad. Heel veel sterkte. Ik hoop dat het goed met je gaat..
      Ik zelf heb nog steeds de goede hoop dat dit een ontsteking is die niet weg wil.
      Zo lang ik niets weet, heeft het geen zin mezelf gek te maken. Communicatie is inderdaad een vak!Ik zie daarin nog steeds veel winst.
      X Anke

      Beantwoorden
  • 25/11/2014 om 14:11
    Permalink

    Mooi hoe jij jezelf en je leven schrijft, Anke, hoe je kunt genieten en kunt vrezen en je er dapper doorheen slaat.
    Pas goed op jezelf en je longen…. maar hoe je dat moet doen, weet ik niet – en het is mooi om te lezen hoe jij dat zelf aan het ontdekken bent.
    Warme groet van Anne

    Beantwoorden
    • 25/11/2014 om 14:21
      Permalink

      Dank je wel Anne. Ik doe mijn best met op mezelf passen maar heb de neiging over grenzen te gaan daarmee. Daarin moet ik nog een hoop ontdekken. x

      Beantwoorden
  • 27/11/2014 om 19:38
    Permalink

    ik heb um lekker NOG een keer gelezen – ik was zo onder de indruk van jouw verhaal dat de hele Roy me ontgaan was 🙂

    Beantwoorden
    • 27/11/2014 om 19:42
      Permalink

      Dat is pas een compliment.Niet blijven steken bij de bekende naam maar MIJ lezen! haha xx

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: