Op ontdekkingsreis naar mezelf,  uitbuiken in een Miny Mouse pak

pakHet is tweede kerstdag 2014. Het is tweede kerstdag 1961 ..Flappie speelt in de jukebox. Mijn lief is een paar uurtjes geleden vertrokken naar zijn werk waar drommen mensen straks de woonboulevard afstruinen om er even uit te zijn na de volgegeten eerste kerstdag.  De kinderen zie ik sinds kerstavond al  niet meer. De oude bioscoopstoeltjes uit een oud Utrechts theater en een doos met oude films blijken het cadeau van de eeuw te zijn voor onze pubers. We hebben heerlijke dagen gehad.

Eigenlijk begon de kerst voor mij al op dinsdag 23 december. Niet alleen kreeg ik mijn kerstpakket, maar ik mocht mijn boek Goede kanker bestaat niet! uitreiken aan de raad van bestuur en twee topendocrinologen van het Radboudumc. Het was een allerhartelijkst ontvangst. De woorden van deze mensen: “ ik ben zo enorm trots op jou” waren absoluut het allermooiste cadeau aan de voormiddag van de kerst. Nog steeds word ik warm als ik terug denk aan deze dag. Trots is een gevoel dat ik vaak onderdruk. Het is toch allemaal niet zo spannend denk ik vaak.. Ik heb gewoon mijn eigen dagboekje  naar buiten gebracht…Maar steeds meer komt het besef dat ik best trots mag zijn! De rest van deze dinsdag leek het alsof ik vleugels had! Mijn te lage tsh maakt al dat ik hyper, maar nog meer van dit soort bezoekjes en ik kan de oceaan overvliegen.

radboud-klaar-1

Tijdens de feestdagen kan ik  weer rustig op de grond belanden.  Traditioneel zijn we onze kerst avond begonnen met een uitgebreide boodjesmaaltijd met een warm gevuld pasteitje. We zijn wat aan de late kant omdat ons gezin nog niet compleet is. Een van de jongens moest werken bij een grote hamburgerketen. Het bezoek aan de kerk slaan we dit jaar dus maar een keer over. Met ons buikje rond, gezellig met de koffie en een kerstkransje op tafel rolt de dobbelsteen even later weer over de tafel heen. Brullend en gierend van de lach  wordt de stapel cadeautjes onder de boom steeds kleiner naarmate de avond vordert.  3 mysterieuze enveloppen met een kaartje erin met een vraagteken erop en een vage hint blijven over.Mijn 3 mannen dobbelen nog één keer. Wie het hoogst gooit mag het mysterieuze cadeau wat boven staat uitpakken. Ik zelf hijs me in mijn zojuist gekregen heerlijk warme Miny Mouse huispak, overigens het idelale cadeau voor de schildklierpatient, en installeer me heerlijk op de bank en luister naar mijn grote idool Barbra Streisand die ik net onder de boom heb gevonden.

Ook eerste kerstdag is er weer een van tradities. Ik sta zachtjes op om voor mijn 3 mannen een heerlijk ontbijt op tafel te toveren. De koffie pruttelt en Gerritje pruttelt zachtjes mee.  Na het ontbijt lekker aan de koffie All you need is love van de vorige avond kijken. In één stuk door zonder reclames zodat de tranen die bij elke  hereninging over mijn wangen biggelen niet de mogelijkheid krijgen om op te drogen. Hoe moet dat als Rober ten Brink met penssioen gaat!? Met kerst gaan mijn gevoelens alle kanten op. Geluk, warmte, gemis, verdriet alles komt voorbij en bij  Robert ten Brink mag alles er even lekker uit. De stoofpeertjes naar mijn mama’s recept staan ondertussen op. Mijn huis is doordrongen van de geur van wijn, suiker, kaneel. Dit is kerst.

Tegen de avond verdwijnen mijn lief en ik in de keuken om t diner klaar te maken. Italiaans deze keer. Het aroma van de stoofpeertjes maakt plaats voor Olijfolie, verse basilicum en uitjes.  Na het kerstdiner steken de mannen licht vuurwerk af. Ik kijk met een sterretje in mijn handen toe en denk aan mijn eigen sterretjes ver boven in de hemel..

En nu tweede kerstdag 2014 zit ik alleen.. Maar ik voel me zeker niet alleen. Ik schrijf en denk na over de afgelopen dagen. Even uitbuiken van de dagen hiervoor. Over een paar uur zitten we aan de gourmet. Dus voor nu  houd ik het even hierbij heerlijk opgekruld op de bank in een warm Miny Mouse huispak, NEEEE geen foto! Luisterend naar de kerstmuziek in de juke box die de kamer vult.

 

Nieuwsgierig geworden naar mijn boek dat ik mocht uitreiken? Bestel hem hier

 

 

 

4 gedachten over “Op ontdekkingsreis naar mezelf,  uitbuiken in een Miny Mouse pak

  • 26/12/2014 om 14:36
    Permalink

    Mooi verhaal Anke, en je mag zeker trots zijn op jezelf, geniet nog maar even na van de afgelopen dagen.
    En ik zal het verklappen mijn huispak is nog erger en ik sta er mee op de foto maar niet hier hahaha, het is een varken gekregen van mijn jongste dochter vorige jaar maar veels te warm, en ik ga echt niet als varken zelfs met krulstaart op de bank zitten. Hahaha.

    Beantwoorden
    • 26/12/2014 om 14:51
      Permalink

      Hahaha dat is ook een mooie! Nou ik heb m heerlijk aan op de bank, maar als de postbode voor de deur staat doe ik niet open .. Misschien als Gaston voor de deur staat van de Postcode Loterij.
      Ik heb ook een foto! compleet met staart maar die is voor vertrouwelijk gebruik haha

      Beantwoorden
  • 28/12/2014 om 23:28
    Permalink

    Wat een fijn blog om te lezen! Gezellig al die tradities, ik kan daar ook zo van genieten.
    Ook al hou ik wel van afwisseling deze vaste gewoontes met kerst maken mij blij. En jij hebt ook een hele fijne kerst gehad! Mooi om aan terug te denken, zoals ook jouw boek. Trots zijn hoor Anke, niet onderdrukken je kunt de complimenten gewoon in ontvangst nemen, je hebt het verdiend! 🙂

    Beantwoorden
    • 29/12/2014 om 12:11
      Permalink

      Dank je wel. Complimenten ontvangen is vaak moeilijker dan ze geven. Bedankt voor het lezen van mijn blogs dit jaar xxx

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: