Over Leven: Spreken is zilver, zwijgen is goud!

Er zijn van die dingen die je het liefst meteen van de daken zou willen schreeuwen, uit boosheid of enorme blijdschap maar soms is het beter om je tong nog even in te slikken of een stuk ducktape over je mond te plakken. Het gezegde zegt niet voor niets “spreken is zilver, zwijgen is goud!”

Voor mij is het soms echt een hele opgave om mijn mond te houden. Ik ga dan ook regelmatig voor de ducktape. In de eerste plaats ben ik enorm eerlijk, ik kan niet tegen onrecht, wil graag openheid geven aan zaken die anderen het liefst in de doofpot stoppen en als ik enthousiast ben, ben ik het goed! Vragen om mijn mond te houden is dan net zoiets als een schaal chocolade voor me neer zetten en zeggen dat ik niet mag pakken.

Iets niet mogen zeggen is moeilijk, maar iets niet mogen schrijven nog veel meer. Woorden op papier zetten is zo gemakkelijk,misschien zelfs te gemakkelijk. Soms moet je nadenken over wie die woorden allemaal leest, wanneer ga je de wijsheid voorbij als het gaat om openheid? Er zijn duidelijk onderwerpen waar ik nooit over zou schrijven. Bijvoorbeeld om anderen of mezelf te beschermen of gewoon omdat het meest verstandig is om te doen. Want wanneer woorden schade berokkenen aan jezelf of een ander kun je beter je mond houden.

Over het algemeen lukt het me dus aardig mezelf te beheersen. Zeker als het gaat om het houden van mijn woord. Als ik bijvoorbeeld in vertrouwen beloof iets niet te zeggen of doorvertellen zal ik dat ook niet doen. Maar vandaag heb ik extreem veel moeite met het niet van de daken te schreeuwen van iets wat me is toevertrouwd. Dat mijn uitlaatklep nou net schrijven moet zijn, zit me vandaag dan ook vreselijk in de weg.

Dat spreken zilver is blijkt ook uit andere dingen die momenteel spelen in mijn leven. Maar ook daarin zit een addertje van goud. Een belangrijk vraagstuk is of het spreken me ook goud op gaat leveren of dat ook hier de ducktape beter is. Is het goed om een groter belang te dienen dan alleen die van jezelf? Ja zeg ik volmondig! Maar is het nog steeds goed als datzelfde belang ook jouw ondergang kan betekenen? Daar komt de twijfel en onzekerheid om de hoek kijken. Ook al weet ik 100% zeker dat mijn motieven de juiste zijn, wint lef het niet altijd van verstand.

Ik hoop dat deze dag snel voorbij is. Hoe kun je op één dag zo veel verschillende gevoelens hebben. Ik ga van blij, trots, gelukkig en zeker van mezelf naar tegelijk onzeker, afwachtend en onrustig. Ik heb heel wat om over na te denken. Ik leid mezelf af met stomme facebookspelletjes en kijk met een half oog naar the nanny op televisie wat ik echt een vreslijk programma vind. Het schrijven lokt, maar het belang van het zwijgen is groter dan mijn enthousiasme om te vertellen waar ik zo hyper van ben of de afweging die ik moet maken ten aanzien van mezelf en een groter belang. Ik begrijp dat ik met mijn geraaskal, alleen maar nieuwsgierigheid wek en misschien zelfs irritatie. Maar openheid zal toch even moeten wachten.Ik ga nu maar even voor de ducktape.