Het is amper 24 uur geleden dat ik schreef over het gevoel van 2015. Nog heel mooi door een lezer van dat blog kort samengevat “In 2016 blijf ik mijn kamer versieren! Ik ben gewoon mezelf. Iemand die ergens voor staat en dat uitdraagt. Ik ben wel intens trots en gelukkig met de uitwerking daarvan. 2015: Als ik erover nadenk voel ik me ondanks de pijn, gewoon happy” Hoe bizar dat op de valreep van 2015 een paar uur later dat gevoel 360 graden kan draaien. Ze zeggen niet voor niets een ongeluk zit in een klein hoekje.
2015
Het gevoel van 2015..
Mijn vingers blijven een beetje steken op de toetsen. Mijn muis gaat heen en weer en de delete knop is al honderd keer over dit kleine stukje gegaan. Mijn 2015 is al zo intens beleefd en beschreven dat een samenvatting van dit jaar eigenlijk overbodig is. Ik houd het bij het gevoel. het gevoel van 2015.
Het “tussen kerst en oud en nieuw” gat. De top 2000!
Om één of andere reden kan ik het niet zo goed vinden. Ik loop wat doelloos van de bank naar de keuken en weer terug. Al uren geleden heb ik in mijn hoofd om een lekker bakje koffie te zetten, maar imiddels uren verder, heb ik nog steeds geen koffie op.Het is officieel. De tweede dag na Kerst, de eerste maandag na de feestdagen bevind ik me in het bekende “tussen Kerst en oud en nieuw gat”
2015: Het jaar van de schildklier(kanker)
‘Schildklierkanker in ontwikkeling’. Zó zou ik dit jaar noemen. Als ik nominaties mocht geven zou 2015 het jaar van de schildklierkanker worden. Waarom? Er is zoveel positieve ontwikkeling, met name op het gebied van communicatie van arts naar patiënt en persoonlijke aandacht en begrip. Het balletje is gaan rollen en rolt hopelijk voorlopig nog even door, want we zijn er nog lang niet! Lees verder…
Op ontdekkingsreis naar mezelf, de zevensprong
Het boek van 2014 is uit. De laatste bladzijde is omgeslagen op het moment dat de champagnekurk door de kamer heen suisde en het grote knallende vuurwerk losbarste. Met 2015 gaat er een nieuw boek open . Hoofstuk 1 wordt geschreven. De reis gaat verder op weg. Maar waar naar toe? Ik merk dat ik onzeker ben over waar ik precies heen ga. De laatste bladzijden in het boek 2014 wist ik precies wat mijn bestemming was. De feestdagen, Kerst en oud en nieuw. Ik heb er enorm naar toe geleefd. Er zijn momenten geweest waarbij het vooruitzicht aan kerst en oud en nieuw mij letterlijk overeind hielden. Niet na hoeven denken maar eerst richten op de feestdagen en genieten. En genoten heb ik!
Op de avond van 1 januari merk ik dat ik wat doelloos in mijn bed stap. En nu? Waar ga ik nu heen? Ik heb enorm druk en verwarrend gedroomd. Ik sta op een kruispunt, een soort van zevensprong net als vroeger in die inmens spannende serie op de televisie. Ik sta in het midden en om mij heen gaan er allerlei wegen die ik in sla en doodlopen of rondlopen want steeds kom ik weer op dat middelpunt uit. Wat betekent dat? Misschien betekent het dat ik gewoon even rustig moet blijven staan. Eerst rustig rondkijken waar ik naar toe moet in plaats van als een kip zonder kop beslissingen te nemen waar ik later spijt van krijg.
Op ontdekkingsreis naar mezelf, de laatste stappen in 2014
In de dagen tussen kerst en oud en nieuw zet ik mijn laatste stappen in het jaar 2014. Stappen die ik móet maken om in 2015 de ontdekkingsreis naar mezelf af te kunnen gaan sluiten. Er zijn keuzes die gemaakt moeten worden. Keuzes die ik wil maken en keuzes die ik min of meer gedwongen moet maken maar wel keuzes die goed zijn voor mij. Tenmiste dat houd ik mezelf voor. Zeker weten doe je het nooit. Dat is het lastige met keuzes maken. Soms weet je achteraf pas of je de juiste afslag hebt genomen. Een tomtom voor het leven, zodat je zeker weet dat je goed gaat, is helaas nog niet uitgevonden. Misschien maar goed ook want juist door de keuzes die je maakt, ook de verkeerde, leer je en wordt je leven uiteindelijk rijker. Hoe dan ook, tussen de gevulde eieren maken, oliebollen bakken en champagne koelen heb ik nog wat te doen.