“Dank je wel Anke, we gaan je missen”. Op de tafel staan warme appelflappen en kerstzoenen, mijn leidinggevende overhandigt me lieve cadeautjes en een prachtige bos bloemen. Ik laat het gelaten over me heen komen. Als het voorbij is valt er een enorme last van mijn schouders af. Het is goed zo…
De dag na Kerst ben ik zoals altijd een beetje zoekende. Een beetje triest eigenlijk. De gezelligheid en de warmte van de dagen er voor lijken voor een jaar verdwenen. Wat rest zijn de overblijfselen van de gourmet inclusief de vettige lucht die een beetje in huis blijft hangen. Ik heb een kater maar niet van de drank. Terwijl ik mijn vijfde kop koffie zet, luister ik zoals elk jaar naar de top 2000. Mijn hart stroomt over. Bijna iedere song kleeft vast aan een moment, een gevoel, een herinnering…
Aangekomen in de laatste weken van 2016 kan ik natuurlijk net als zovelen gaan terugblikken. Schrijven over hoe ons gezin zich door heel wat tegenslagen heen heeft geslagen of over wat we allemaal hebben gepresteerd op het gebied van werk of het schrijven. Ik kan schrijven over weer een jaar vol met medische toestanden, die zo langzamerhand niet meer weg te denken zijn uit ons dagelijkse leven. Ik zou het kunnen doen, maar ik doe het niet, want een wijs man heeft me dit jaar vooral geleerd om te genieten. Genieten met een grote G!
“Als je hier en nu niet gelukkig bent, zul je het nooit worden” Er zijn momenten genoeg geweest in mijn verleden waarin ik niet gelukkig was. Wilde dat dan zeggen dat ik nooit gelukkig zou worden?
Misschien ligt het aan de lente. Misschien ligt het aan de hormonen die door mijn lijf gieren. Waar het ook aan ligt, ik ben overvallen door een enorme opruimwoede.De behoefte aan orde in de chaos en ruimte wordt met de dag groter en lijkt op een hoogtepunt te zijn beland. Niet alleen in mijn hoofd, maar ook letterlijk in mijn huis.
Happy Halloween!
Het is nog vroeg als ik wakker wordt vanmorgen. Het is zaterdag, tijd voor fysioo fitness. Snel hijs ik me in mijn sportkleding, zet snel mijn haar vast in een klip en kijk ondertussen met een halve blik in de spiegel.Arghhh Happy Halloween! Ik kan zo door voor de de zombie van de dag.
Maandenlang heb ik er naar uitgekeken. Bij de eerste aankondiging die ik op facebook voorbij zag komen, wist ik het, daar moet ik naar toe! De datum,12 september 2015 heb ik rood omcirkeld in mijn agenda. Toen leek het nog zo ver weg, maar vandaag is het eindelijk zo ver. De reünie van mijn lagere school. Wanneer we het dorp binnen rijden, word ik overspoeld door emoties, gevoelens en herinneringen van meer dan 30 jaar terug….
De lente staat bij veel mensen in het teken van de grote voorjaarsschoonmaak. De ramen gaan open om het stof van de winter het huis uit te jagen. Het hele huis geurend naar citroen en schoonmaakmiddelen. De bezem gaat door het huis om ruimte te maken voor de zomer . Bij mij gaat niet alleen de bezem door het huis maar ook door mijn hoofd. Het geeft een bevrijdend gevoel. Opgeruimd staat netjes!