Petje Pietamientje is er beroemd mee geworden. Met zijn “Stom he, ik vind het gewoon lekker” heeft hij heel wat potjes pindakaas verkocht. Mijn moeder zei altijd. Stom mag je niet zeggen want dat betekent dat iemand niet kan praten. Wat je eigenlijk bedoelt is dom. Klopt, maar om de een of andere reden klinkt het niet.. “dom he?”
hernia
Laat los!
De eerste dag van maart, als ik mijn ogen open doe hoor ik buiten de eerste vogels al voorzichtig fluiten. De lente begint! Een goed moment om de woorden die steeds in mijn hoofd springen in uitvoering te gaan brengen. Het klinkt als een duif die steeds hetzelfde riedeltje roekteloert op het dak boven mijn hoofd. Steeds harder en doordringender. Dwingend haast en het irritante is.. hij heeft gelijk..
Vallende kwartjes..
Het regent kwartjes in mijn hoofd. Gepaard met de daarbij behorende hoofdpijn (kwartjes vallen hard) valt het ene kwartje na het andere. Misschien omdat veel dingen een logisch gevolg zijn van het andere, maar hoe dan ook. Het is een week van confrontaties, keuzes en inzichten. Of ik dat nu leuk vind of niet.
Omdenken
Een tijdje geleden schreef ik een blog. Jeuk is erger dan pijn want jeuk zeurt, pest en treitert. En ik geloofde er ook stellig in. Vergelijkingsmateriaal genoeg gehad na de schildklierkanker zou je zeggen, maar sinds ik geplaagd wordt door een hernia denk ik deze woorden weer even om. Pijn is erger dan jeuk. Er zit maar één ding op. Afleiden, positief denken, geloven dat het beter wordt.
Over een powervrouw, te veel willen en een lolly van de chinees
In het kader van het leven moet je vieren, gaan we met zijn vieren naar de Chinees om lekker te wokken. Ik wil wel op tijd terug zijn want om half elf wil ik voor de buis zitten om de droomwens van een lieve dappere vriendin in vervulling te zien gaan. Een powervrouw die me zeer dierbaar is mag voor het echie koffie drinken met haar “lifesaver” mister George Clooney himself!
Real life soap
Waar duizenden mensen dagelijks gekluisterd zitten voor de televisie om Goede tijden slechte tijden te kijken, zitten wij al jaren in een real life soap. Een serie van onafgebroken toestanden, ziekten, verlies, relatieperikelen (bij de jongens bedoel ik dan), advocaten, familie, vrienden noem maar op. Zet er een camera bij en je hebt een televisie hit.
Ontsnappen aan een gekkenhuis
Van de gekmakende brief van de verzekeraar van de tegenpartij, vliegen we een dag later naar een mega blunder van fabrikant Aspen die tijdens de verhuizing van Oss naar Duitsland voor het gemak even vergeet dat er meer dan een kwart miljoen mensen hun merk Thyrax slikken. Twee volle dagen met ontredderde mensen, telefoontjes, berichtjes en duizenden vragen zijn het gevolg. Een vreselijk leed duizenden mensen. Gevoelens van onrecht, onmacht en boosheid. Ik sta ze te woord, probeer gerust te stellen maar ik ben blij met de morfine voor mijn hernia zodat ik af en toe heel even kan ontsnappen aan een compleet gekkenhuis.
Het gevoel van 2015..
Mijn vingers blijven een beetje steken op de toetsen. Mijn muis gaat heen en weer en de delete knop is al honderd keer over dit kleine stukje gegaan. Mijn 2015 is al zo intens beleefd en beschreven dat een samenvatting van dit jaar eigenlijk overbodig is. Ik houd het bij het gevoel. het gevoel van 2015.