Herinneringen op waaihondendag

Uitgeteld ligt Tikkel in haar bench. Ik nestel me op de bank met een kopje koffie. Gerrit babbelt mee op de muziek van de radio. Een vrolijk riedeltje van kusjes, koekjes, poepetjes en doeidoei. De binnendeur rammelt van de wind die om het huis waait. Je zou eerder denken dat het herfst is in plaats van hartje winter. Ik denk terug aan precies 14 jaar geleden. Twee politiemannen kwamen het tuinpad op en belden aan..

lees verder

Natte sneeuw

Het is koud buiten. Sinterklaasweer noem ik dit altijd. Guur, winderig, een witgrijze lucht zonder enige sporen van enige andere kleuren en koud. Zo koud dat de wind onder de kieren van de deuren doorgiert. Als kind had ik altijd een beetje medelijden met de sint die het dak op moest met dit weer. Zeker als het ook nog sneeuwt want dan worden de daken glad.

lees verder

Op ontdekkingsreis naar mezelf, frozen

Januari vind ik altijd de vreselijkste maand van het jaar. In de eerste plaats omdat januari de maand is na mijn meest favoriete maand december.  Ik tel nu al weer af naar de kerst. Maar januari duurt altijd zo lang. Om het feest compleet te maken ben ik aan het einde ook nog  jarig. En koud dat die maand is! Meer als anders verlang ik naar warmte net zoals Olaf de sneeuwman in de film Frozen. De lente en de zomer kunnen niet snel genoeg beginnen.

lees verder