Met een weemoedig gevoel kijk ik naar buiten. De herfst in volle gang om langzaam over de vloeien naar de winter.De regent striemt met vlagen tegen het raam aan. De boom achter ons huis is bijna kaal. De kerstkransen hangen al tegen de schutting, stil wachtend op de feestelijke decembermaand vol licht en warmte. Die stilte is akelig aanwezig. Ik voel een knagend gemis. Een eenzame traan vloeit langs mijn wang naar beneden.
Doei doei
