In de zuidelijke regionen zijn de carnavalsdagen weer voorbij en in alle delen van het land is de voorjaarsvakantie ten einde. Vakantiegangers komen terug van hun skivakantie of een weekje naar de zon De kinderen gaan weer naar school en de volwassenen weer aan het werk. Terug in het ritme van alledag ondertussen verlangend naar een terrasje in de zon.
Een flinke storm raast door het land. In de zuidelijke regionen zijn zelfs de grote optochten afgelazen. De deuren klepperen in hun sponningen door de wind die met een huilend geluid door het huis giert. Niet alleen de deuren en de carnavalsoptochten hebben last van de storm. Ook Tikkel is onrustig en in mijn hoofd en lijf ontwikkelt zich langzaam een windkracht 10 tot ongekende orkaankrachten.
Na de krachtmeting in de ring ben ik moe. Moe maar wel voldaan. De strijdlust komt weer langzaam aan terug. Ik voel de wil weer door mijn aderen vloeien.En als ik in de spiegel kijk, zie ik een kleine twinkeling van hoop en kalmte in mijn ogen die al een lange tijd niet meer heb gezien. Een soort van kalmte na de storm. Grappig want juist als ik hieraan denk, klinkt op de achtergrond het nummer Calm after the storm van the Common Linnets. Gevalletje toeval bestaat niet?