4 mei. Om 20.00 uur zijn we twee minuten stil om te gedenken. Een eerbetoon aan de oorlogslachtoffers van toen, maar ook van nu. Aan slachtoffers van geweld om geloof om land, geld en macht. Slachtoffers en nabestaanden, mensenlevens. Om 20.00 uur denken we heel even terug aan toen, om daarna weer verder te gaan naar de orde van de dag. De dag van morgen waarin we vrij zullen zijn.
De laptop ligt roerloos op mijn schoot. Mijn vingers rusten zachtjes op de toetsen voor me die me uitnodigend vragen om mijn gevoelens met ze te delen. Met een bonkend hoofd probeer ik mijn gedachten op een rijtje te krijgen. Op de een of andere manier wil dat maar niet lukken. Ze zitten klem.
Vroeger dachten mensen dat rupsen en vlinders twee verschillende dieren waren. Nu weten we dat de vlinder ontstaat uit een transformatieproces van rups tot pop tot vlinder. Een prachtige ontwikkeling waarin de vlinder uiteindelijk zijn prachtige vleugels uitslaat en vrij de wereld in fladdert….
De vlinder behoort tot de gevleugelde insecten. Ze ontpopt zich van een rups tot een vlinder om trots haar vleugels uit te slaan, de wijde wereld in. Ze is een graag geziene gast in ieders tuin. Een prachtig dier! Voor mij persoonlijk is een vlinder veel meer dan een prachtig dier. Ze staat symbool voor vreugde, verandering, vrijheid, sterven en geboorte
Jaren geleden werd me in een sollicitatiegesprek gevraagd met welk dier zou je jezelf vergelijken? Vol overtuiging vergeleek ik mezelf met een duizendpoot. Ik pakte alles aan, vond alles leuk en interessant, was enorm leergierig en kon veel dingen tegelijk. Met gemak telefoneerde ik met bedrijven op zoek naar lassers, freezers, draaiers en schilders om tegelijkertijd mijn mail te checken of de post te openen en zonodig te beantwoorden. Ik vond het heerlijk om een duizendpoot te zijn. Het was nooit saai. Ik was altijd druk bezig om me zo hard mogelijk in te zetten voor het bedrijf waar ik voor werkte. De zaken gingen me aan het hart. Werken stond voor mij altijd voorop. Ik ging een deurtje verder op zoek naar een nieuwe uitdaging. De duizendpoot evalueerde in een spin. In het web waar ik werkte vloog ik trots van links naar rechts om alle eindjes aan elkaar te knopen. Ik wreef in mijn acht pootjes bij iedere geslaagde klus en was dolgelukkig. Hard werken, mezelf bewijzen, laten zien dat ik vooral onmisbaar was, was voor mij hoofdzaak nummer één. Gemotiveerd om steeds nieuwe dingen te leren spinde ik het web rond.