In mijn boek Goede kanker bestaat niet! Begon ik met de woorden: Soms sta je versteld wat mensen allemaal kunnen uitkramen. Is dat uit onnozelheid, onwetendheid of gewoon omdat ze zich geen houding weten te geven als het gaat om een ziekte als kanker? Je zou denken dat het went om te worden bejegend met vreemde uitspraken, maar nog steeds slaat de onnozelheid van de ander me soms nog keihard om de oren. Het klakkeloos afgaan op uiterlijk bijvoorbeeld. Voordat u dus oordeelt, stel ik dan maar de vraag: mag het een onsje meer zijn? Mijn man vindt van wel. Simpelweg omdat hij dan meer heeft om van te houden!