Mijn balans, positief realistisch

Mijn balans, positief realistisch

Je kent dat vast wel, dat gevoel dat de dagen omvliegen. Zo breek je de kerstboom af en zo sta je hem weer op te tuigen. Nou ben ik dat nog net even niet aan het doen, al zou dat voor sommigen die mij  kennen geen vreemd verschijnsel zijn, maar het gevoel is hetzelfde. De afgelopen drie maanden zijn letterlijk omgevlogen. Drie maanden revalidatie,  werken aan balans zowel lichamelijk als in de mind. Drie maanden vallen en opstaan, mezelf kwijtgeraakt, halverwege tegen gekomen om mezelf aan het einde weer terug te vinden. Ik ben in balans, positief realistisch.

lees verder

Geluk in een potje

Geluk in een potje

Wie waren er wél voor je? Vraagt dr Rossi me. Ik lach en draai een beetje op mijn stoel. “Ja duhh , mijn man en kinderen, mijn buuf en die en die vrienden”. Ze kijkt me onderzoekend aan. “En dat vind jij normaal”zegt ze . Nou ja, logisch toch , antwoord ik terug. Terwijl ik het schaamrood langs mijn kaken voel glijden, bedenk ik me tegelijkertijd, dat het helemaal zo logisch niet is. Zij waren er wél, en wat maakt die anderen die er niet waren dan zo belangrijk?

lees verder