Soms heb je gewoon van die dagen, soms zit het mee en soms zit het tegen, som moet je gewoon meebewegen met wat er gebeurd en soms moet je je zegeningen tellen en soms......moet je het gewoon laten gaan....
zorg
Our Future Health. Alles draait om connectie, maar met wie?
Moe, met een hoofd vol indrukken, dubbele gevoelens en volop ideeën zit ik op de bank. Terwijl ik mijn pizzaatje eet, denk ik terug aan een dag vol inspiratie en connectie. Our Future Health is het eerste zowel fysieke als virtuele gezondheidsconferentie met zowel nationale als internationale sprekers, waarbij ook patiënten niet ontbreken. En ik was erbij!
Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg!
Wat is normaal? Nou gewoon, zo simpel mogelijk. Om met de woorden van Johan Cruijff te spreken: ”Voetballen is heel simpel. Maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen”. En zo is het ook in de zorg.
Kanteling van zorg; de patiënt, kwaliteit, zorg en kosten in een hamsterrad
Toen ik op 26 april 2012 de diagnose schildklierkanker kreeg, had ik nooit kunnen bedenken dat ik drie jaar later een lezing zou geven op een symposium van de Celsus academie. Wat is er veel veranderd in mijn leven nadat de chirurg mij als een complete verrassing vertelde dat ik kanker had. Als mens ben ik veranderd, mijn kijk op het leven is veranderd, practisch is er veel veranderd. Oók in de zorg is er sinds mijn diagnose veel veranderd. Goede ontwikkelingen, maar ook minder goede. Althans vanuit mijn oogpunt. Als patiënt. Het voelt alsof de zorg nog zoekende is naar de juiste balans in al die veranderingen. Wetende waar we heen willen, rennen we met zijn allen rond in dezelfde molen. De patiënt, de kwaliteit van de zorg, de kosten die de zorg meebrengt en de zorg zelf allemaal in hetzelfde hamsterrad rondkantelend tot we er zijn. Dé ultieme bestemming waarin alles op zijn plek valt.