Zon, zee, liefde en een reuzenrad

Stil lig ik te staren naar de sterren boven mij. Wanneer er een vallende ster valt, mag je een wens doen, luidt het verhaal. Ik sluit mijn ogen en denk terug aan de dag. Ik heb niets meer te wensen. Alles maar dan ook alles was dit weekend compleet. Zon, zee, liefde en zelfs een reuzenrad.

Met mijn verjaardag kreeg ik van mijn lief een romantische overnachting in een van de nieuwe Piersuites op de Pier in Scheveningen.  Dat dit meer betekende dan alleen een lekker nachtje weg, was duidelijk want de zee in Scheveningen heeft een paar jaar geleden op een mooie dag in mei al mijn hart gestolen. Het was vlak na de kankerdiagnose,  heel even de gewoon even niets anders dan wij vieren, de zee, twee kroketten op een broodje en een handje vol schelpen. De kanker voor een dagje weggespoeld met de golven van de zee. Daarom heeft Scheveningen en de Pier een speciale plek in mijn hart.

Dit weekend was het eindelijk zo ver. Op zondagmiddag,  een prachtige dag met volop zon, reden we rustig aan op Den Haag. De auto konden we makkelijk kwijt. We waren wat aan de vroege kant, maar een uiterst vriendelijk en behulpzame gastvrouw liet ons alvast de koffer binnen zetten. Onze kamer werd op dat moment nog schoongemaakt dus u kunt er helaas nog niet op. Geeft niets hoor, het is prachtig weer, wij vermaken ons wel, zeiden wij en nadat ik even in mijn gympen ben geglipt zijn we de Pier weer op gegaan.

Ondenkbaar dat het nog maar zo kort geleden is dat er zelfs gesproken werd over slopen. Trouwens, het is überhaupt ondenkbaar dat overwogen wordt zo’n monument te slopen! We vielen dit weekend met de neus in de boter, letterlijk, want er was er een soort van food truck festival op de Pier. What the Fork! Het was gezellig druk vol eettentjes, muziek en leuke kraampjes. De sfeer zat er in. Op de Pier en bij ons.

Ook op het strand en de boulevard was het een drukte van belang met spelende kinderen, zon liefhebbers en uitgelaten honden. Heerlijk die bedrijvigheid en de vrolijkheid die de zon meteen met zich meebrengt. Bij een kleurrijke Afrikaans achtige strandtent bleven we steken. We bestelden een wijntje met een broodhapje en Keniaans Samosa’s en waarom niet, we namen er een tijdje later gewoon lekker nog eentje.

Ondanks dat de Keniaanse sferen heerlijk vertoeven waren, konden we niet wachten om te zien hoe onze suite er uit zou zien. Zou het echt zo top zijn als we op internet hadden gezien? Voor de tweede keer wachtte de vriendelijke gastvrouw ons op. Ze gaf ons een grand tour door de kamer die onze dromen overtrof. Misschien kwam het ook door de wijntjes en de zon, maar de glinstering in de zee, en de jacuzzi midden in de kamer met uitzicht op diezelfde zee, bracht een glinstering in mijn ogen.

De minibar was goed gevuld met een fles Prosecco, een fles wit, een fles rood, twee flessen bier, een fles spa rood en blauw en nootjes voor de kleine trek. Ook konden we heerlijke koffie en thee zetten. Met een zachte plop ging de prosecco in de klaarstaande glazen. Even lekker rustig zitten op het terras aan de zon met volop privacy. Dat laatste bleken we pas te hebben na sluitingstijd van de Pier want we kwamen er al snel achter dat onze suite zich recht onder het bungy jumpen bevond en de mensen konden vanaf boven recht ons terras op kijken. “Gelukkig hebben we onze kleren nog aan”, grinnikte ik,  het bad stond immers al aan om zich te vullen.

 

Alles was af. Van de minibar tot de badprodukten de badjassen, het terras, de sterrenhemel boven het bed, om maar niet te spreken over het ontbijt de dag er na, alles! Het enige dat er niet was waren badslippertjes. Sommige mensen kunnen daar over vallen, wij niet, maar wat hebben we een onzinverhalen gelezen op internet aan recensies. Daar kan ik nou over vallen. Het betuigt van snobisme, een verwendheid van de mensheid als je op deze kamer iets aan te merken hebt. Natuurlijk hadden we een enorme mazzel met dit prachtige weer, maar ik zou storm aan zee hier ook wel eens willen beleven. Helaas is de prijs er niet naar dit heel vaak te herhalen.

Na een heerlijk etentje bij de Italiaan, bubbelen we nog even verder. Even later vallen we onder de vallende sterren in een gelukkige slaap. We kunnen een vinkje zetten op onze bucketlist. Het ontbijt de volgende ochtend is er een van de overtreffende trap. Versgeperst sinaasappelsap, koffie, een ei, gekookt, gebakken of een omelet, zalm, vers fruit, kwark, noem maar op.

Met een veel te volle buik stappen we een paar uur later het reuzenrad in dat midden op de Pier is gebouwd.  Het toegangskaartje zat bij de suite inbegrepen. Het uitzicht is in één woord adembenemend. Scheveningen is er weer in geslaagd om alle ellende en verdriet even weg te spoelen. Met een gevoel van weemoed rijden we in de middag naar huis. Terug naar de orde van de dag maar wanneer de schelpjes in mijn jaszak rammelen, denk ik weer heel even terug aan dit prachtige weekend vol zon, zee, liefde en een reuzenrad.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: