Houd vast! (13)

Het is nog vroeg in de ochtend. Over een uurtje gaat de bus naar mijn werk dus ik heb nog wat tijd om bij te trekken. Ik haal mezelf uit de zombi-stand met koffie en vertrek richting badkamer. Tijd voor rigoureuze maatregelen. Met een half oog zie ik onze gelukskalender op de verkeerde dag staan. Het geluk van de dag loopt twee dagen achter, dat kan echt niet, dus ik draai het blaadje naar de dag van vandaag, 16 augustus 2016. “Houd de vakantie vast!”staat er.

Mijn gedachten dwalen af naar onze vakantie. Het lijkt alweer een eeuwigheid. Eigenlijk was het geen vakantie, eigenlijk was het een droom, een droom die werkelijkheid werd. Nog steeds als ik er aan terug denk krijg ik het een beetje warm van binnen. New York! Inmiddels heb ik Central Parc gebombardeerd tot mijn veilige plek. Mijn haven waar ik in mijn hoofd naar toe ga als het te vol wordt in mijn bovenkamer. Als dat geen vasthouden is. Ik denk terug aan de wolkenkrabbers, fier in de lucht met een oprechte trotsheid. Ik wilde dat ik zo’n wolkenkrabber was en recht mijn rug terwijl ik voor de spiegel sta om mezelf van de zombi-look te ontdoen. Ik zie mijn ogen oplichten alleen al bij de gedachte aan die paar mooie dagen in New York.

Natuurlijk zijn we wel eens eerder weggeweest. Toen de kinderen klein waren gingen we jarenlang naar Oostenrijk. Prachtig land, gastvrij en groen. Als ik de bergen zag liggen in de verte als we Oostenrijk binnen reden, voelde ik me op een vreemde manier altijd thuiskomen. Ook in Turkije heb ik me heerlijk vrij gevoeld. In het eerste jaar dat we gingen had ik net de diagnose kanker gehad. Daar was ik vrij van de kanker. Niemand wist het. En ik was het heel even vergeten. Maar ondanks het thuiskomen van Oostenrijk en de vrijheid van Turkije, voelde ik in New York nog zo veel meer. Ik voelde mezelf weer tot leven komen na een diepe slaap. Ik voelde mezelf veranderen en ging kijken naar de mens die ik ben, het waarom en hoe vanuit mijn persoonlijke oorsprong.20160607_124416

Houd vast! Het komt juist op het goede moment. Een reminder van iets dat zo intens is beleefd, een vakantie waardoor ik mede weer in de kracht ben gekomen waardoor ik nu weer vooruit kan. Die reminder had ik even nodig want de focus op de dromen die ik nog wil leven had ik ongezien even minder scherp voor ogen. En dromen zijn er genoeg! Nieuwe dromen om te leven samen met mijn lief maar ook dromen voor mijzelf. Dromen die te maken hebben met de positieve ontwikkeling waar ik in zit. Het halen van mijn rijbewijs, opbouwen in mijn werk en zien dat ik voldoe. Mijzelf laten zien in alle kracht en kwaliteiten die ik heb. Want die zijn er genoeg.

Wanneer ik een paar uur later thuis ben na een ochtend werken, blader ik door het fotoalbum dat ik heb gemaakt van New York. Een verzameling van 65 foto’s. Gekozen uit de 3000 die we hebben gemaakt. Ondertussen denk ik aan deze ochtend .Dankbaar met wat ik heb. Bij iedere foto voel ik mijn kracht toenemen en wanneer ik The Empire state Building in alle trots boven de skyline zie uitsteken, denk ik.. That is me!

Meer lezen over de droom die we hebben geleefd in New York

Eén gedachte over “Houd vast! (13)

  • 23/08/2016 om 22:58
    Permalink

    Lief “Wolkenkrabbertje”

    Wat heb je dat mooi omschreven! Ik kan mij heel goed voorstellen dat je je vergelijkt met een wolkenkrabber! fier, statig! Een hele mooie metafoor! Wauw! 3000 foto’s!!! Hihi, wij zijn net terug uit Denemarken ik denk dat wij ook zoveel gemaakt hebben, maar vind het wel kei moeilijk om daar een keuze uit te maken, ook ik krijg een warm en veilig gevoel, als ik de foto’s terug zie. Mss moeten jij en ik vaker (vakantie) foto’s bekijken, waarbij we ons trots, ontspannen en fier voelen. Liefs San

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: