Kennedy Space, een reisje naar de maan Florida reisblog 12 (8 juli 2018)

Vandaag gaan we naar maan! Kennedy Space centre in cape canaveral staat als laatste op ons programma voordat we morgen weer naar huis vliegen. Omdat we onze zinnen hebben gezet op een zelfgebakken wafel in Mickey Mouse vorm, staan we vroeg op om in het hotel te gaan ontbijten.

Helaas.. dat pakt anders uit. Door flinke geluidsoverlast van de jongeren op onze etage waren we vroeg genoeg wakker, maar helaas waren 300 jongeren met gekleurde t-shirtjes dat ook. Alle 300 hadden schijnbaar dezelfde zin in Mickey wafels. In het restaurant was het een drukte  en voorla herrie van jewelste. Er was geen doorkomen aan om te kunnen ontbijten. Al zwaar geïrriteerd vanwege de manier van wakker worden door diezelfde grote groep, zijn we naar de eerste de beste I-Hop gereden om daar te ontbijten. Het is zeker niet het allerbeste ontbijt dat we hebben gegeten deze vakantie, maar de pancakes zijn lekker en de service vriendelijk en netjes. Het vette vlees dat oorspronkelijk bij mijn ontbijt zit wordt zonder enige moeite vervangen door ei en toast. We hebben morgen nog een tweede kans voor de Mickey wafels denken we optimistisch.

Na het ontbijt rijden we door naar Kenny Space. De rit van drie kwartier valt reuze mee. We hebben de grootste schik samen. De kennelijk grote zomerhit van Kenny Chesney , get along  die we al de hele vakantie onderweg in de auto horen, kunnen we ondertussen luidkeels meezingen. De natuur onderweg is voor mij al attractie genoeg. Moerassen met alligators, de grootste gieren,  en zelfs een zee arend op afstand.  In de verte zien we de lancering platformen liggen. Indrukwekkend . Zoiets kennen wij in ons kikkerlandje natuurlijk niet.

Aanvankelijk hadden we bij het plannen van deze reis besloten het Kennedy Space centre niet te bezoeken. We hebben beiden niet zo veel met space, maar op enig moment in de reis hebben we ons bedacht. Achteraf zijn we daar heel erg blij mee. Bij de eerste attractie  Heroes and Legends, ‘The astronaut hall of fame” vertelt de gastheer ons wat we deze dag absoluut gedaan moeten hebben. Het komt er op neer dat The hall of fame met bijbehorende  3 d film, de tour naar de lanceringplatformen met bijbehorend bezoek aan de hal waar de originele Apollo / Saturn V Raket opgebouwd ligt in verschillende trappen en een bezoek aan het Spaceshuttle gebouw waar Spaceshuttle Atlantis in zijn volle glorie te zien is. Tevens kun je in datzelfde gebouw een realistische simulatie meemaken van een shuttlelancering. Na deze drie grootste attracties waar je overigens al uren mee zoet bent is er nog veel meer te bekijken, maar dit zijn de absolute toppers. Verstandig is om de tour zo vroeg mogelijk te doen want de wachttijden voor de bussen lopen al snel behoorlijk op.

Na de ‘Heroes and legends’ lopen we dan ook meteen naar de bussen. We hebben geluk. Onze wachttijd bedraagt ongeveer 20 minuten en dat is kort voor deze tour van drie kwartier. Foto’s maken is onderweg erg lastig. Zeker als je je net als wij aan de verkeerde kant van de bus bevind en een zeeromvangrijke meneer het uitzicht enorm belemmert met een camera van even grote omvang als zijn hoofd. Gelukkig slaat de irritatie om wanneer op de terugweg blijkt dat het uitzicht ons misschien nog wel beter gestemd is. Het enorme NASA complex maakt indruk. Zo veel ruimte.

Tijdens de tour hebben we een tussenstop  bij de  Apollo/ Saturn V hal om de originele raket te bekijken. De raket die in stukken opgebouwd ligt is van enorme omvang. Een foto van mijzelf onder de raket geeft een kleine indruk van hoe groot, dat groot is. Het is zelfs onmogelijk om de raket in zijn geheel op de foto te krijgen. De Saturnus V is 110,60 meter hoog en heeft een diameter van ongeveer 10 m. Met een startgewicht van 3000 ton is het de zwaarste lanceerder die ooit volledig succesvol gevlogen heeft.( bron Wikipedia.org)

Na dit indrukwekkende bezoek aan de Saturn V,  een klein hapje eten, en andere ontdekkingen die we in deze hal hebben gedaan, stappen we weer in de bus op de terugweg naar het park. Daar aan gekomen stappen we een enorme spaceshuttle binnen waar o.a. de originele spaceshuttle Atlantis tentoongesteld wordt. Ook deze maakt indruk. Daarnaast wordt de wijze waarop de astronauten slapen, eten en naar het toilet gaan, duidelijk weergegeven.  In 8,5 minuten maken we een realistieche lancering mee met een spaceshuttle.  We kunnen kiezen tussen de experience met realistische beweging en eentje met alleen uitzicht. Omdat we denken in Epcot al te zijn ingewijd, durven we de beweging wel aan. Even later zitten we met klapperende nekwervels door het effect van de G krachten achterovergedrukt in onze stoel. Op het moment dat we denken dat onze nek het begeeft,  lijken we gewichtloos te zweven in de ruimte met een prachtig uitzicht op de aarde. Met een aangrijpend bezoek aan het ‘forever remebered” een tribute aan de 14 gevallen astronauten van de verongelukte Challenger en Columbia sluiten we het bezoek aan deze Shuttle hal af.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Moe maar zeer voldaan stappen we tegen vijf uur de auto weer in naar ons hotel.  Onderweg krijgt manlief nog even de schrik van zijn leven als we nog geen halve meter van de weg een alligator in de berm zien liggen. Ik ben meer dan opgetogen dat ik nog één keer voordat we morgen naar huis vliegen dit intrigerende dier van dichtbij heb mogen zien.

Als we na een kleine drie kwartier rijden in ons hotel aankomen, nemen we nog een verfrissende duik om later op de avond ons galgenmaal te nuttigen bij Olive Garden een nabijgelegen Italiaanse keten. Het is werkelijk weer onvoorstelbaar wat we daar allemaal te eten krijgen voor de prijs de we uiteindelijk betalen. De overheerlijke salade en verse warme breadsticks zijn gratis en na de shareable nacho’s met pastasaus en gesmolten kaas zitten we eigenlijk al te vol voor het nog veel lekkerdere hoofdgerecht. Het lijkt alsof ook onze maag begrijpt dat we naar huis gaan en zich weer aanpast op Nederlandse porties. We leggen de uiterst vriendelijke ober uit dat we gewoon over en overvol zitten en dat we morgen naar huis vliegen. Zijn respons is een nieuwe versgebakken portie breadsticks die hij ingepakt heeft voor de reis. Hier voor onderweg zegt hij.. Wat is dit toch een heerlijk land.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: