Het leverde Lieke van Lexmond een storm aan protest op, maar haar opmerking over ‘dik zijn‘ is helaas geen uitzondering. Ik vind het jammer, want ik vind Lieke een leuke meid. Ik ga er daarom maar vanuit dat deze opmerking voortkomt uit onwetendheid: de primaire reden dat uitspraken als ‘dik is prima, maar dan moet je ook niet zeuren’ of ‘dik zijn is een keuze’, worden gemaakt. Je kunt er boos om worden, maar dat kost veel onnodige energie. Je kunt het voor de zoveelste keer proberen uit te leggen en je kunt het negeren met als gevolg dat de ‘onwetende’ nooit anders zal gaan denken.
Van deze drie (allen niet optimale) opties ligt mijn voorkeur bij uitleggen. Ook dit is niet de ideale oplossing, want vaak wordt een uitleg vertaald in een excuus. Wanneer dat het geval is, blijft alleen de laatste optie over. Met een grote boog en een dikke lach op het gezicht om de ‘onwetende’ heen lopen.
Bruidslijfje
Ik heb inmiddels redelijk geaccepteerd dat ik mijn slanke bruidslijfje van twintig jaar terug voorgoed kwijt ben, maar wanneer ik in de stad loop en het zogenaamde ideaalbeeld in de etalages bekijk word ik niet blij. Al jaren kom ik niet meer uit het pashokje omdat ik denk dat de hele winkel naar me kijkt. Onzin natuurlijk, want ook deze mensen zijn met zichzelf bezig.
Zou ik slank willen zijn? Ja, natuurlijk! En het is me ook een paar keer gelukt om meer dan tien kilo kwijt te raken. Hulp van Sonja werkte voor mij ooit het beste. Maar eerlijk gezegd ben ik het diëten na al die jaren beu omdat ze maar tijdelijk werken. Sporten brengt me zeker meer energie en een blij gevoel, maar er gaat geen kilo af. Ja, ik weet het. Ik ben nu aan het zeuren!
De boosdoener: kwade hormonen die mijn lijf aanvallen. Het begon met een miskraam en het eindigde met schildklierkanker. De overgang die erop volgt werkt niet mee. Wat ik ook doe of juist laat, het helpt niet. En het heeft ook geen prioriteit. Chronisch ziek zijn verlangt meer van een lijf dan slank blijven. Het verlangt een zo compleet mogelijk leven.
Acceptatie
Gelukkig zijn en stralen, ondanks de beperkingen die er zijn. Acceptatie van je ziekte, je lijf en je leven zoals het nu is. Kijken naar wat wél kan in plaats van wat niet meer gaat of wat ooit was. Het verlangt ook acceptatie van de ander. De partner, de slanke vriendin of collega, de verkoopster in de winkel of Lieke.
Ergens heeft Lieke namelijk gelijk. We moeten inderdaad niet zeuren. Zeuren kost energie en het levert niets op, zeker geen begrip. We kunnen die verspilde energie beter besteden aan acceptatie van onszelf en onze beperkingen. Is dik zijn een keuze? Nee! Absoluut niet. Maar wees eerlijk. Als iedereen er als Barbiepop uit zou zien, is het ook maar een saai gezicht. Toch!?
Dit blog is oorspronkelijk gepubliceerd via Telegraaf Gezondheid
Bedankt voor het delen!
Soms denken mensen gewoon niet na voordat ze zomaar wat roepen! Dik zijn is vaak géén keuze!
Zoals je al aangeeft door hormonen.
Zo zijn er vele redenen waarom mensen soms dik zijn maar hier helaas niets aan kunnen doen.
Het enige wat wij zouden willen is een gezond lichaam!
Ach… Anke, zo zijn er nog meer van die opmerkingen, maar wat we ook doen, mensen hebben altijd een oordeel. Zullen we dit maar gewoon loslaten en vooral genieten van alles?
Liefs, Dian