Pas op! Hormonenbom met ontploffingsgevaar!

Sinds de schildklierkanker in 2012 zou er in mijn voortuin een bordje moeten staan met ‘betreden op eigen risico, explosie gevaar’. Je hoort me nog net niet tikken, maar mijn lontje is kort en brandend. Ik ben een hormonenbom met ontploffingsgevaar!

De hormonen zijn gaan razen nadat mijn schildklier is verwijderd vanwege schildklierkanker. Door toediening van een hoge dosering levothyroxine (in pilvorm) wordt kunstmatig de werking van de schildklier gesimuleerd. De hoge dosering is om de TSH te onderdrukken; een hormoon van de hypofyse dat schildkliercellen stimuleert om schildklierhormoon aan te maken. Na schildklierkanker is dat aanmaken van schildklierhormoon juist níet de bedoeling, omdat zo kwaadaardige schildkliercellen zouden kunnen groeien. Ik moest dus streven naar een TSH-waarde onder de nul om de kanker geen nieuwe kansen te geven.

Stuiterbal

Ingewikkeld? Ja, vind ik ook nog steeds. Maar het komt er in ieder geval op neer dat de overdosering mijn gemoedstoestand behoorlijk op zijn kop heeft gezet. Na twee jaar mocht ik weer gaan streven naar een waarde die hoger lag dan de nul, maar dat lukt tot op heden nog steeds niet. Ik spring nog altijd hieperdepieper rond als een stuiterbal op een tegelvloer. Ik heb geen geduld. Ben snel aangebrand en geïrriteerd. Drukte om me heen kan ineens toeslaan. Een beklemmend gevoel, alsof ik me bevind ik een mierennest en niet weg kan terwijl al de mieren over me heen krioelen.

Omdat dit nu al zo lang duurt, raak ik steeds sneller geïrriteerd. Wanneer ik aan het schrijven ben en Gerrit vliegt steeds bovenop mijn toetsen, zoals nu bijvoorbeeld. Wanneer ik in de rij sta bij de kassa en er begint een kind te zeuren omdat het zijn zin niet krijgt. Of toen ik vanmorgen wakker werd en het aanrecht aantrof als een oorlogsgebied. Nog drie broodjes in een open zak terwijl ik twaalf broodjes had gekocht voor vier man en er pas twee de deur uit waren. Het irriteert me dat er dan kennelijk iemand niet kan tellen. Wanneer ik naar het toilet ga en wéér het toiletpapier op is. Er drie mensen tegelijk een apje sturen terwijl ik bezig ben met koffie zetten.

Explosie

Dit zijn gewoon een paar voorbeelden van dagelijkse dingen. Dingen die normaal zijn in ieders huishouden en leven. Maar op mij een uitwerking hebben die gepaard kan gaan met een mogelijke explosie. Lastig voor de mensen om me heen, maar ook voor mezelf. Want het zit enorm in de weg. Buiten dit alles ben ik best een aardige meid hoor. Er zijn zelfs mensen die nog steeds koffie met me willen drinken. Hoewel ik mezelf steeds bewust ben van mijn razende hormonen, steek ik steeds vaker een dikke tong naar ze uit. Raas maar! Jullie krijgen mij er niet onder, denk ik. Dus met goede moed ontdoe ik mijn keuken in alle rust van het broodkruimeloorlogsgebied. Beantwoord de appjes  rustig één voor één na de koffie en jaag Gerrit keer op keer van mijn toetsen af ….zucht! …..en explodeer..Boem!

Dit blog is oorspronkelijk gepubliceerd via Telegraaf Gezondheid

Eén gedachte over “Pas op! Hormonenbom met ontploffingsgevaar!

  • 10/04/2015 om 13:45
    Permalink

    Wanneer je een bos bloemen op die ‘bom’ legt, dan dwarrelen er na een volgende explosie bloemetjes in het rond Anke! 😉

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: