Vallende blaadjes

De herfst is begonnen. Persoonlijk vind ik de herfst heerlijk maar ik weet ook dat er veel mensen op zien tegen de vallende blaadjes. Voor mij betekenen die vallende blaadjes  juist het begin van een een nieuwe periode want ieder begin, begint pas echt als je iets hebt afgesloten.

De boom achter mijn huis begint de eerste veranderingen door te maken. Ieder jaar vind ik het een prachtig schouwspel . De dansende bladeren in de wind. De langzaam veranderende kleuren, de geur.  Als het regent vormen de steeds zwaarder wordende bladeren een soort van deken. Langzaam sijpelt er hier en daar wat regen door, totdat het bezwijkt. Het blad zit nu nog redelijk stevig aan zijn takken, maar bij de eerste storm zullen ze gauw gaan loslaten.

Ik weet dat veel mensen last hebben van hun stemming wanneer de bladeren vallen. Voor mij is dat juist het tegenovergestelde. Hetgeeft me een gevoel van  loslaten!  De bladeren doen het elk jaar, als een soort bevrijding na een jaar sterk en sierlijk zijn en bescherming en huisvesting bieden voor de vogels. Na het loslaten is er weer ruimte voor groei en een nieuw begin. Een prachtige speling van de natuur zoals het moet zijn.

Ook Gerritje is klaar voor de herfst, klaar voor een nieuw begin. Zijn veren vallen uit en op zijn prachtge gladde kopje maakt hij plaats voor stekelige nieuwe veertjes. Hij is net een kleine stekelvarkentje. Hij wordt er eenbeetje sjacherijnig van. Grinnikend vertel ik hem zachtjes hoe lelijk hij is nu en alsof hij het begrijpt, verstopt hij zijn koppie snel in een van de belletjes die in zijn kooi hangen.

Buiten haal ik de laatste zomerperkplantjes uit de potten om plaats te maken voor heide, bergthee  en bolchrysanten. Kleurige pompoenen  en wat afgeknipte hortensiabollen maken de herfsttuin af. Ik verheug me al op eind oktober waneer we de pompoenen gaan uithollen en er grappige gezichtjes in gaan snijden voor halloween. Kaarsjes aan op tafel en en het sfeerhaardje aan. Kaneelluchtjes in huis, warme chocolademelk en de regen die tegen de ruiten tikt terwijl we gezellig met zijn allen naar een film kijken. ..

Nee, ik ben niet bang om depressief te worden  van de herfst. Ik ben deze donkere periode gelukkig lang voorbij, maar ik benijd de mensen die er last van hebben absoluut niet en hoop dat het voor hen gauw weer licht gaat worden.  Ik nestel me op de bank met een paar dikke sokken, een vest en een hete kop thee. Ondertussen kijk ik naar buiten naar mijn boom achter het huis. Eén blad dwarrelt naar beneden…
Persoonlijk had ik dit jaar veel los te laten. Misschien wel meer  bladeren dan van één jaar, maar nu ben ik klaar voor een nieuw begin. Zaken waar ik nog geen half jaar geleden slapeloze nachten van had, bezorgen me nu een rustige glimlach. Het lijkt alsof mijn bladeren letterlijk van me zijn afgevallen na een hele heftige storm en ik nu met stevige wortels in de grond sta met prachtige kleuren.  Als een boom fier en trots.

*sharing is caring*

3 gedachten over “Vallende blaadjes

  • 24/09/2015 om 20:41
    Permalink

    wat een heerlijk positief stuk over loslaten ook… ben benieuwd naar je herfsttuin met die bergthee! wat is dat, waar haal je die, lijkt mij ook wel wat!

    Beantwoorden
    • 24/09/2015 om 23:07
      Permalink

      Dank je wel Anne. Bergthee is een plantje met rode besjes eraan, die haal je bij het tuincentrum xxx

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: