Als ik de laatste twee jaar iets heb geleerd is het wel dat niets in het leven zeker is.
Het loopt zoals het loopt en hoewel je natuurlijk ook veel zelf in de hand hebt, zijn er ook van die dingen waar je gewoonweg geen invloed op hebt. Dingen die je graag anders zou zien gaan. Ziek worden bijvoorbeeld is iets wat je overkomt. Je vraagt er niet om. En toch voelt het soms als een straf voor iets dat je verkeerd gedaan zou hebben. Alsof dat ziek worden niet voldoende is, zijn er soms consequenties aan verbonden die je van te voren niet kan inschatten. Kunst is om die consequenties te accepteren, te verwerken of een plekje te geven of om te zetten naar iets beters.
Deuren die ergens dicht gaan, openen weer ergens anders een nieuwe deur is het gezegde.