26 april 2012 Diagnose Schildklierkanker

26 april 2012 Diagnose Schildklierkanker

Ik ging voor wondcontrole en kwam terug met kanker. Totaal onverwacht kreeg ik een diagnose waar ik van te voren helemaal niet over na had gedacht. De nodus die in mijn hals zat was immers goedaardig, zo had de punctie een paar maanden eerder uitgewezen. Dat ik toch onder het mes ging om de nodus te verwijderen was puur omdat het in de weg zat. Het ding drukte op mijn luchtpijp en op mijn stembanden en bezorgde me flink wat last. Op 12 april werd ik geopereerd. De rechterhelft van mijn schildklier werd verwijderd. Twee weken later ging ik nietsvermoedend op wondcontrole. Het knoopje van het hechtdraadje irriteerde behoorlijk dis dit bezoek aan de arts zou me alleen maar opluchten. Amper 10 minuten nadat we de artsenkamer ontspannen  in gingen, kwamen mijn lief en ik er stil en bedrukt weer uit met de diagnose schildklierkanker. “Goede kanker” zo werd het genoemd. Stom, dacht ik, Goede kanker bestaat niet!

lees verder

Protest

Protest

Een groot protest op de Dam veroorzaakt een groot protest in het land via de sociale media. Terecht vind ik persoonlijk, want waar mensen worden gevangen in de regels van de RIVM en de overheid, het complete sociale leven van mensen stil legt door boetes en zelfs strafbladen uit te delen als je met drie of meer man op anderhalve meter van elkaar staat te praten. Uitgaan, horeca, openbaar vervoer etc slecht op 30% mag draaien. Er een vragenlijst op je wordt afgevuurd voordat je een restaurant of hotel binnen mag, vakanties worden geannuleerd, mensen hun banen verliezen en ouderen van eenzaamheid sterven omdat familie ze niet mag bezoeken, festivals worden afgelast vanwege te grote groepen die bij elkaar komen, staat de Dam met toestemming van de burgemeester gewoon met 5000 man bij elkaar op veel minder dan 1,5 meter te protesteren.

lees verder

Medemusketiers in “crime en life”

Medemusketiers in “crime en life”

Met een tas vol boeken, boekenleggers, visitekaartjes, spiekbriefjes en  een gezonde dosis spanning vertrekken mijn lief en ik op 7 maart jl. richting Tilburg voor het allereerste Non-fictie festival waarvoor ik samen met zeven andere schrijvers ben uitgenodigd om onze boeken onder de aandacht te brengen. Vier schrijvers met ieder hun eigen verhaal op het gebied van “crime”en vier op het gebied van “life”. Allemaal verschillend maar toch zijn er de overeenkomsten.  Samen gingen we een strijd aan en hebben we ons verhaal op papier gezet.Eén voor allen, allen voor één. Medemusketiers, ieder op zijn eigen gebied.

lees verder

Zo gezond als een…

Zo gezond als een…

Tja, zegt de huisarts, we schrijven aan oudere mensen en mensen met een verlaagde weerstand vaak nog wel wat extra’s voor bij deze aandoening, maar voor een gezonde jonge vrouw als jij is dat op voorhand niet nodig. Ik schiet keihard in de lach om daarna vol verbazing om me heen te kijken. Gezonde jonge vrouw? Zit die dame soms achter mij? Of bedoeld ze echt mij?

lees verder

Open brief aan minister Bruins

Open brief aan minister Bruins

Geachte minister Bruins,

In april 2015 was ik als patiëntvertegenwoordiger te gast bij het 2e Celsus Invitational Conference met als thema ‘Kanteling van zorg en de betekenis ervan voor kwaliteit en betaalbaarheid’ Destijds nog in de aanwezigheid van minister Edith Schippers en Prof. dr Ab Klink.

lees verder

Valkuilen dicht gooien

Valkuilen dicht gooien

Mijn verhaal begint waar ‘De kanker voorbij’ eindigde

Je kent hem vast wel, het gezegde van de ezel die zich geen twee keer aan dezelfde steen stoot? Nou, déze ezel stoot zich geen twee keer maar wel drie of vier keer. Kortom ik val steeds in dezelfde valkuilen terwijl ik weet dat ze er zitten. En daarom sta ik nu weer aan het begin van het verhaal waar mijn boek “De kanker aan voorbij” eindigde..

lees verder

Geland

Geland

Nee ik ben niet op vakantie en nee ik ben ook niet op vakantie geweest en tóch ben ik veilig geland. In meerdere opzichten kan ik wel zeggen. Al lange tijd was ik zoekende. Naar rust, naar mezelf, naar iets maar eigenlijk wist ik niet precies waarnaar. De onrust maakte van mij een ander mens. Ik verschool me, liep weg, vluchtte naar plaatsen waar ik geluk vond, maar het weer moest achterlaten omdat je nu eenmaal weer naar huis moet. En nu? Nu ben ik thuis. Geland!

lees verder

Stil

Stil

Het is zo stil in mij, ik heb nergens woorden voor het is zo stil in mij… (van Dik Hout}

Na twee weken heftig hoesten, piepen en knetteren is het eindelijk stil. Het hoesten beperkt zich nog enkel nog tot een kuch wanneer er weer wat slijm los moet maar daarmee houdt het gelukkig op.  Deze stilte is gewenst. Anders dan de stilte in mij die me al heel lang parten speelt.  Stilte die vraagt om woorden, om uiting van gevoel , om een goede nacht slaap, om een lach.

lees verder

Gevolgen, klein en groot,

Gevolgen, klein en groot,

4 februari Wereldkankerdag 2019

Op 4 februari  is het weer wereldkankerdag. Dé dag waarin extra aandacht wordt besteed aan de ziekte kanker en alles wat daarmee samenhangt. De (ex) patiënt, de partner en geliefden van, de medicatie, de diagnose, de behandeling en de (rest) klachten. Dit jaar is er extra aandacht voor de latere gevolgen. Want die zijn er… volop!

lees verder

Ballen in de lucht..

Ballen in de lucht..

Met een wit gezicht en een hoofd vol snot, dichtvallende ogen en een rauwe zere keel zit ik op de bank.  Teruggefloten door mijn eigen lijf. Moe van de drukte van de laatste weken, maanden eigenlijk of veel langer als ik terug ga denken. Een koel glas water spoelt de antibiotica weg.  Werd alles maar zo gemakkelijk  weggespoeld denk ik een beetje emotioneel.  Ik voel mezelf gevangen in gedwongen stilstand.  Zoals ik altijd doe wanneer ik ziek, zwak of misselijk ben, verzet ik me hevig tegen het ziek zijn. Het komt nu niet uit!

lees verder