De laatste week

De laatste week

Revalidatiedagboek deel 10

Wat is het mooi buiten. Bladeren kleuren rood en geel. Ik snuif ik de geur van de herfst op als ik met Tikkel onder de eikenbomen doorloop. De tijd gaat snel. Veel te snel. Mijn gevoel zegt me dat ik een hele periode heb overgeslagen dit jaar maar dat lijkt maar zo. Het zijn de omstandigheden die de jaargetijden in sneltreinvaart voorbij hebben doen gaan. Ik was er maar half bij. De blaadjes dwarrelen met steeds meer hoeveelheden naar beneden net als mijn gedachten met één wezenlijk verschil. Waar de blaadjes hun doel bereiken op de grond, blijven mijn gedachten ronddwalen in de lucht zonder hun doel te bereiken.

lees verder

Intens (9)

Intens (9)

Andrea Bocelli op het lege plein van de Dom in Milaan, de lege straten van Parijs, Londen en new York, de Passion, paaseitjes in de tuin, een zeurende hoofdpijn en de vieste Indische rijsttafel ooit. Pasen 2020 zal in mijn herinnering blijven als een van de meest intense Paasdagen van mijn leven.

lees verder

Pas op, hoogspanning!

Pas op, hoogspanning!

Morgen is het zover.  We hebben er lang naar uit gekeken.  Het was een hectisch jaar  waarin we vrij abrubt hebben besloten  na 16 jaar te gaan verhuizen. De periode tussen deze plotselinge beslissing en de uiteindelijke koop en verkoop gingen niet zonder slag of stoot. Uiteraard niet, anders zou het maar saai zijn geweest. Nee gelukkig ging alles niet op rolletjes en was de spanning op momenten om te snijden. Wie wil er nu geen spanning?

lees verder

Vervolg reisblog Canada / Michigan- Over Hoop en trots (pride)(04)

Vervolg reisblog Canada / Michigan- Over Hoop en trots (pride)(04)

De regen komt met bakken uit de hemel. Van een veel te hete week, lijkt het weer omgeslagen te zijn naar de herfst. Ik zet een kop koffie. Terwijl ik met mijn kopje naar de bank loop zwiept een klein gouden blaadje zachtjes heen en weer tegen mijn pols. Mijn gedachten dwalen af ..

lees verder

Vervolg reisblog Canada / Michigan- Hop on en off door Toronto(03)

Vervolg reisblog Canada / Michigan- Hop on en off  door Toronto(03)

Na een spookachtige eerste nacht in onze bed & breakfast worden we wat gedesoriënteerd wakker. The Queen kijkt ons vanaf de muur geruststellend aan. Vanuit de keuken beneden komt de geur van versgebakken eireren en spek. Nieuwsgierig loop ik naar beneden. Een vriendelijke man wenst me een goedemorgen toe. Hij noemt zijn naam maar ik ben hem meteen weer vergeten. De rest van ons verblijf in ons ‘spookhuis’noemen we hem Cookie. Ik leg hem uit dat de gastendoekjes toch echt te klein zijn om mijn ietwat brede lijf te drogen. We lachen er smakelijk om en binnen vijf minuten liggen er 4 dikke grote handdoeken in de badkamer.

lees verder

Wederzijds respect

Wederzijds respect

Je blijft toch wel schrijven he, vroeg je me de laatste keer dat ik je zag. Ik zei, ‘ja natuurlijk’ maar in mijn stem klonk de twijfel. Ik denk dat je de twijfel hoorde want met zacht dwang zei je nogmaals dat ik dat écht moest doen. ‘Je hebt wat te zeggen. Goede kanker bestaat niet! ‘ Ik houd mijn woord. In ieder geval vandaag, in iedere geval nu. Voor jou…

lees verder

Een leeg nest

Een leeg nest

Mijn telefoon maakt een zacht zoemend geluid. Een whatsappje op afstand. Mam, ik heb het apartement!  Ik slik en feliciteer mijn zoon. Nog geen 10 minuten later komt het volgende bericht. Mam, ik heb een apartement!  Ik slik en feliciteer mijn andere zoon. Het dringt maar  langzaam tot me door. Zo komen ze samen ter wereld en zo gaan ze samen uit huis. Tien minuten later slik ik nog een keer, een traan ontsnapt uit mijn ooghoek.

lees verder