Opstaan voor iemand, misstaat niemand

Jaren geleden kreeg ik het al mee van mijn ouders; in de bus sta je op voor ouderen, zwangeren en mindervaliden. Ik heb er dus nooit bij na hoeven denken. Als vanzelfsprekend stond ik meteen in het gangpad als er een oudere of iemand met krukken instapte. Pas sinds mijn ziekte ben ik me ervan bewust dat deze gewoonte niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is. Dat eigenlijk níets meer vanzelfsprekend is.  Lees verder...

lees verder