Een beetje wiebelend en met zijn kopje diep in zijn veren gestoken, zit Gerritje op zijn stokje naast me te knikkebollen. Af en toe komt er een klein bijna onhoorbaar piepje uit zijn snaveltje. Zijn oogjes zijn stijf dicht. Als ik geluid maak gaan zijn kleine kraaloogjes een beetje geirriteerd open en dicht. De bodem van de kooi is bedekt met kleine donsveertjes. Gerrit heeft duidelijk last van voorjaarsmoeheid.