De nacht voordat we naar huis gaan kunnen we de slaap niet vatten. Deels omdat we gewoonweg niet naar huis willen, maar het leeuwendeel wordt wederom veroorzaakt door de 300 gekleurde T-shirtjes jongeren die ons al de gehele vakantie achtervolgen. Nu zelfs tot in onze slaap. Bonzen op deuren en schreeuwen en voetballen gaat ons toch echt te ver en boos en nog steeds geïrriteerd door de nacht en de mislukte ontbijt ochtend ervoor bel ik de security. We blijken niet de enigen geweest te zijn en na een flinke waarschuwing dat het gepeupel anders in de bus kan gaan slapen, wordt het na uren eindelijk rustig en droom ik even later over een rose olifant die naar suikerspin ruikt op weg naar de maan in een Apollo raket.
Dromen van een Rose olifant. Florida reisblog 13 (9 juli 2018)
