De warmte van de afgelopen dagen begint zijn tol te eisen. Schuifelend loop ik voetje voor voetje over straat om mijn hondje uit laten. Nou ja voetje.. Het lijken momenteel meer olifantspoten, zo dik en opgezwollen zijn ze. Mijn enkels ben ik al een tijdje kwijt. Zoeken heeft geen zin. Eerlijk is eerlijk, ik voel me er niet lekker bij. Met de seconde lijk ik dikker en dikker te worden. Achter mij fietst een groepje jongens die Pokémons aan het vangen zijn. Ze wijzen naar me. Ik word er onzeker van. Ben ik een Pokémon?