De vakantie is ten einde en ik ben terug van weggeweest. En hoe! Waar de maand september net iets langer dan een week onderweg is, lijkt mijn leven alweer een paar maanden verder te zijn. Waar ik een paar maanden terug alleen muizen stapjes kon zetten, vlieg ik nu in volle snelheid vooruit.
De maand september betekent voor de één het het begin van de herfst, het moment waarop de scholen weer beginnen na een luie vakantie. Voor de schildklierkankerpatiënt is september de maand van de ‘schildklierkanker awareness’. Voor mij persoonlijk: de maand van de vooruitgang. Lees verder..
Gemiste kans
Awareness. Vrij vertaald in het woordenboek als het inzicht ; het bewustzijn ; het verstand ; de rede; het brein ; het besef ; de notie (v) ; het benul ; de gewaarwording. Met andere woorden, september is dé maand dat er aandacht wordt besteedt aan schildklierkanker. En dat is nodig. Bewustwording over wat schildklierkanker eigenlijk inhoudt van het moment dat de diagnose klinkt en de kwaliteit van het leven dat daar op volgt.
Toch valt het helaas erg tegen met die aandacht. Alleen op websites van patiëntenverenigingen in binnen-en buitenland heb ik deze week wat voorbij zien komen. Landelijke aandacht via ziekenhuizen, kranten, tv-spots of enige vorm van aandacht binnen televisieprogramma’s blijft wederom opvallend uit. Jammer, een gemiste kans om de groeiende patiëntengroep met schildklierkanker een hart onder de riem te steken.
Meer aandacht zou een teken zijn dat deze patientengroep serieus wordt genomen in hun diagnose, klachten en angsten. Iets wat nu vaak wordt gemist. Deze vorm van aandacht lijkt alleen te zijn weggelegd voor bekendere, meer voorkomende ziekten of vormen van kanker waarbij veelal een bekende Nederlander zich opwerpt om de aandacht te versterken.
Persoonlijk verhaal
Schildklierkankerpatiënten hebben die back-up niet. Juist daarom maak ik me hard voor deze groep met de dag van gisteren als een van de hoogtepunten. In alle vroegte vertrokken mijn man en ik naar Naarden om de Engelse vertaling van mijn boek ‘Goede kanker bestaat niet!‘, ‘There is no such thing as good cancer!’, te presenteren. In een bomvolle zaal, een bewijs dat awareness voor schildklierkanker toeneemt, heb ik in mijn beste Engels mijn verhaal verteld.
Je zou denken dat het went om je persoonlijke verhaal te delen met zo veel toehoorders en belangstellenden. maar dat is niet zo. Het blijft iets persoonlijks. Mijn persoonlijke verhaal dient alleen een groter doel. Bewustwording die zich uit mag breiden. De afgevaardigden in de bomvolle zaal uit heel Europa en de VS nemen mijn verhaal mee terug naar huis om daar te delen met medici. Een mooier tijdstip om dit te mogen doen, tijdens de maand van de bewustwording van schildklierkanker, is er niet.