Schildklierkanker awareness. Een gezicht met grenzen

Het is september! Schildklierkanker awareness maand! Ieder jaar een maand lang extra aandacht voor schildklierkanker. Ieder jaar proberen de gezonde medemens te bereiken met de realiteit waarin schildklierkankerpatiënten iedere dag leven. Ieder jaar hopen een klein stapje verder te komen in het besef, begrip en onderzoek naar. Voor wat dat laatste betreft heeft Olympisch zwemkampioen Maarten van der Weijden een meer dan flinke duit in het zakje gedaan met zijn  megaprestatie de zwemtocht der tochten afgelopen augustus.

De tijd gaat snel. De maanden vloeien over van de herfst naar de winter, de lente een hele lange zomer naar weer  een heel voorzichtige herfst. Het is al weer september! Een plotseling besef dat de tijd  ongemerkt aan mij voorbij vliegt.  Na het uitkomen van mijn tweede boek  De kanker voorbij, over het leven na schildklierkanker, lijk ik de kanker te hebben losgelaten. Ondanks de nog steeds bestaande restklachten en de heen en weer slingerende hormonen die soms met een stortvloed aan gevoelens roet in het eten gooien, leef ik door alsof de kanker alleen nog  ergens in een ver verleden heeft bestaan. Hoewel ik nog steeds benaderbaar ben voor medemusketiers en andere belanghebbenden, schrijf ik veel minder, neem ik afstand van sociale media en ben ik nauwelijks bezig met de promotie van mijn twee boeken. Steeds meer richt ik me op wat er voor de kanker al was. Mijn gezin, liefde, vakantie, winkelen in de stad, sporten, werken, gewoon mijn leven.

Tót de zwemprestatie van Maarten. Geld voor onderzoek naar schildklierkanker was één van de doelen waarvoor Maarten de Friese wateren in ging. Ik werd benaderd door de NFK (Nederlande federatie Kankerpatiëten) om een banner te maken met slogan en mijn hoofd en naam er op ten behoeve van schildklierkanker. Daar hoefde ik geen twee keer over na te denken. Natuurlijk deed ik dat! Mijn hart ligt immers nog altijd bij de schildklierkankerpatiënt en alles wat er nodig is om meer awareness, begrip en onderzoek te doen naar het hoe en wat van schildklierkanker en zijn gevolgen. Ook werd me gevraagd ter plaatse te  spreken over schildklierkanker.  In de gelukkige wetenschap dat er nog veel meer mensen zijn die goed kunnen praten over deze ziekte heb ik daar met een helaas,  “Nee”op moeten antwoorden.  Een moeilijke maar weloverwogen beslissing omdat ik na de kanker heb geleerd mijn grenzen te bewaken.  Na een werkdag op en neer naar het hoge noorden rijden om de volgende dag weer om 6.15 naast mijn bed te staan voor een nieuwe werkdag was een grens te ver.

Ondanks mijn, voor mij persoonlijk de beste beslissing, voelde het vreemd om er niet lijfelijk bij te zijn. Op de televisie zag ik mijn gezicht voorbij komen achter het hoofd van premier Rutte en een kleine steek van spijt ging door me heen om plaats te maken voor de ongelooflijke trots op Maarten en zijn topprestatie. Ook hij zei ‘nee’ op het moment suprême. Een wijze beslissing die hem juist nog sterker maakt dan dat hij al was.  En zo is het ook voor mij.  Waar ik eerder meteen hemel en aarde bewogen zou hebben om er bij te kunnen zijn en mijn stem te laten horen bedenk ik me eerst voordat ik  “ja!” roep, wat het mij kost aan energie en extra klachten.  Het krijgen van schildklierkanker heeft me na zes jaar geleerd dat ik mijn grenzen mag hebben. Dat ik verder mag gaan. Dat het leven niet meer dagelijks bepaald hoeft te worden door de kanker maar dat ik er ook op afstand voor mensen kan zijn. In de vorm van een gezicht op een banner, een gezicht op een boek of een gezicht in de maand van de schildklierkanker. . De awareness van de gevolgen van schildklierkanker is in ieder geval tot mijzelf doorgedrongen. Nu nog tot de rest van gezond Nederland!

 

2 gedachten over “Schildklierkanker awareness. Een gezicht met grenzen

  • 17/09/2018 om 15:06
    Permalink

    Je hebt een enorme bijdrage geleverd in de bewustwording. Het getuigt van kracht en inzicht dat je nu ook ‘nee’ hebt kunnen zeggen.

    Beantwoorden
  • 17/09/2018 om 21:55
    Permalink

    “Toevallig” dacht ik vandaag ook aan die grenzen. Grenzen, die er nooit geweest zijn. Maar wel grenzen, die ik nu heel bewust kies. Grenzen, die ik soms nog steeds moeilijk vind om aan te geven. Maar ik word er steeds beter in…. Jij hebt je stinkende best gedaan de afgelopen jaren! Je bent een kanjer. En wat doe je het goed 🙂 Trots op jou. Knuffels en liefs xxx

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: