Het leven gaat zo ongelooflijk snel. Ik weet nog dat mijn ouders het altijd zeiden. Ik haalde dan altijd mijn neus op omdat ik vond dat ze overdreven. Nu mijn kinderen zelf de leeftijd hebben die ik toen had, kan ik ze alleen maar gelijk geven. Het gaat snel! En daar kun je maar één ding aan doen. Genieten van de rit!
De uitslagen van het bloed en de longfoto laten gelukkig niet lang op zich wachten. In het bloed zijn wat verhoogde onstekingswaarden gevonden en mijn schildklierwaarden waren niet goed. Dat laatste vertelt me niets nieuws. Dat ik niet in balans ben dat wieet ik al een tijdje. Ik zit immers nog midden in de fijnafstemming van het schildklierhormoon. Eind van de maand staat er toch al een controle gepland dus ikhoef hier even niets mee. Het baart me geenszins zorgen. De uitslag van de longfoto geeft me iets om over na te denken. Op de longfoto is een klein plekje te zien. En omdat ik na drie antibioticakuren nog niet veel beter ben , wil het ziekenhuis toch graag verder onderzoek doen. Dat betekent een afspraak bij de longarts en een eventuele CT scan. Eigenlijk, hoe raar het ook klinkt, ben ik blij met deze doorverwijzing. Na de schildklierkanker blijft er toch iets knagen en daar wil ik graag van af. Een CT scan zal me in ieder geval duidelijk geven..
Ik besluit mijn rust te pakken en niet te veel na te denken over het wat als…