In tien minuten tijd veranderde ons leven. Tien minuten die heel lang duurden, maar eigenlijk veel te kort waren. Tien minuten waarin mijn gevoel voor lange tijd op slot ging. Tien minuten waarin ik mijn man jaren ouder zag worden. Tien minuten waarin een duidelijk verbaasde chirurg me meedeelde dat ik kanker had. Schildklierkanker.
Die bewuste tien minuten nu al vier jaar geleden die achteloos voorbij gingen op de klok in de artsenkamer alsof er niets aan de hand was, kan ik me nog als de dag van gisteren herinneren. Raar eigenlijk want mijn geheugen is na de kanker absoluut niet meer wat het geweest is. Maar de details van die bewuste tien minuten, blijven me bij als het herinneren van mijn naam.