Mevrouw, de brancard gaat wat schuiven! Mevrouw? Hoort u mij? Met een klein snurkend geluidje kom ik weer in de bewoonde wereld. Mijn neus jeukt een beetje. Niet bewegen, denk ik automatisch. De brancard verschuift een paar centimeter verder de tunnel in. Op mijn hoofd draag ik een koptelefoon met muziek. Toch is het niet die muziek die ik hoor, of het gebonk van de MRI. Mevrouw! We gaan weer een serie maken. Ik richt me weer op het geluid van mijn eigen gedachten. Die maken muziek!
muziek
All I want for Christmas is…een MRI, morfine en een kus on top of the Empire State Building.
Met driving home for Christmas word ik in de tunnel geschoven. Normaal gesproken al niet een van mijn favoriete onderzoeken maar met een hoofd vol morfine is het op zijn zachtst gezegd een vreemde ervaring. Wanneer Chris Rea net op tijd is thuigekomen voor kerstmis, begint Mariah Carrey te schreeuwen wat ze voor kerstmis wil. All I want for Christmas is…. Ik zak een beetje weg door het gebonk van de machine. All I want for Christmas is in mijn geval vandaag een MRI en morfine.
Over Leven: wanneer de klok 12 slaat..
De betovering is verbroken..Met de zomerstorm buiten op de achtergrond zit ik met mijn bakje koffie lekker warm binnen op de bank. Met blote voeten, pyjama aan , de haren in de war en de wallen onder ogen, overdenk ik de afgelopen week. Wat een feest is het geweest. De 99 ste Nijmeegse vierdaagse inclusief zijn bijbehorende feesten. Een week die begon met een surpriseparty, en eindigde toen de klok twaalf uur sloeg en de koets in de veel te late bus veranderde.