Mevrouw, de brancard gaat wat schuiven! Mevrouw? Hoort u mij? Met een klein snurkend geluidje kom ik weer in de bewoonde wereld. Mijn neus jeukt een beetje. Niet bewegen, denk ik automatisch. De brancard verschuift een paar centimeter verder de tunnel in. Op mijn hoofd draag ik een koptelefoon met muziek. Toch is het niet die muziek die ik hoor, of het gebonk van de MRI. Mevrouw! We gaan weer een serie maken. Ik richt me weer op het geluid van mijn eigen gedachten. Die maken muziek!
MRI
Over een powervrouw, te veel willen en een lolly van de chinees
In het kader van het leven moet je vieren, gaan we met zijn vieren naar de Chinees om lekker te wokken. Ik wil wel op tijd terug zijn want om half elf wil ik voor de buis zitten om de droomwens van een lieve dappere vriendin in vervulling te zien gaan. Een powervrouw die me zeer dierbaar is mag voor het echie koffie drinken met haar “lifesaver” mister George Clooney himself!
All I want for Christmas is…een MRI, morfine en een kus on top of the Empire State Building.
Met driving home for Christmas word ik in de tunnel geschoven. Normaal gesproken al niet een van mijn favoriete onderzoeken maar met een hoofd vol morfine is het op zijn zachtst gezegd een vreemde ervaring. Wanneer Chris Rea net op tijd is thuigekomen voor kerstmis, begint Mariah Carrey te schreeuwen wat ze voor kerstmis wil. All I want for Christmas is…. Ik zak een beetje weg door het gebonk van de machine. All I want for Christmas is in mijn geval vandaag een MRI en morfine.