Geschiedenis schrijven (8)

Geschiedenis schrijven (8)

Van de veilige haven in Manhattan keren we terug naar de realiteit van nu en de realiteit is dat het helemaal niet zo goed gaat. Alsof New York er nooit is geweest, komt de pijn van de thoracale hernia in volle hevigheid terug en ook de spierpijnen en emotionele buien worden weer heviger. Tijd om weer een keer op schildklierhormoon te prikken. Ik stop het weg, houd mijn mond dicht , bezoek geen artsen, ga door, bijt het weg. Ik wil en kan niet toegeven dat het niet goed gaat en toch moet het... was ik maar weer op de plek waar het nog goed ging. Dag vijf in New York, de dag dat we geschiedenis schrijven.

lees verder

Tussen theater en realiteit (5)

Tussen theater en realiteit (5)

Dag drie in New York is nog niet ten einde. De gedachten over hoe mijn leven is verlopen van ooit tot het nu, hier midden in New York, gaan als een film aan me voorbij. Eigenlijk is het leven net een theaterstuk waarin elk mens zijn eigen hoofdrol speelt geregisseerd door invloeden van buitenaf, spelingen van de natuur en keuzes die je zelf maakt.

lees verder

Terug naar de oorsprong (4)

Terug naar de oorsprong (4)

Deel 4 van mijn reisblog over New York, dag 3. Na veel ziekte, verlies en verdriet besluiten we onze dromen te gaan leven. Na de indrukwekkende tweede dag besluiten doen we het rustig aan. In Central Park komen we tot ons zelf en in het museum van the City of New York gaan we terug naar de oorsprong.

lees verder

Opnieuw beleven (3)

Opnieuw beleven (3)

We zijn inmiddels al weer een paar weken thuis. De vaste rituelen zitten er weer een beetje in. Oude sleur die gewoon weer verder gaat zodra je thuis komt. Maar toch is op de achtergrond steeds iets aanwezig wat er eerder niet was. De gelukskalender op de toilet zegt alles..” Beleef mooie herinneringen opnieuw”. Mijn gedachten dwalen af naar de tweede dag in New York. De kus op de top van de Empire State Building, de intensiteit van Ground Zero.

lees verder

Dit is leven! (1)

Dit is leven! (1)

Met “dromen leven” begin ik een nieuwe reeks blogs. Begin van dit jaar 2016 hebben we besloten onze dromen te gaan leven. We hebben de laatste jaren genoeg voor onze kiezen gehad. Schildklierkanker, verlies, depressie, en onzekerheid. Het leven loopt nu eenmaal niet altijd zoals je het van te voren uitstippelt. Niemand is zeker van toekomstgeluk. Afwachten heeft geen zin, je moet je geluk zelf creëren en het soms over laten aan de impuls. Een sprong in het diepe en gewoon doen. New York is de eerste droom die we waarmaken. Dit reisverhaal is niet in één blog te proppen. Dat zou zonde zijn en afdoen aan de droom. Dit is leven is deel 1 van onze week New York.

lees verder