We zijn inmiddels al weer een paar weken thuis. De vaste rituelen zitten er weer een beetje in. Oude sleur die gewoon weer verder gaat zodra je thuis komt. Maar toch is op de achtergrond steeds iets aanwezig wat er eerder niet was. De gelukskalender op de toilet zegt alles..” Beleef mooie herinneringen opnieuw”. Mijn gedachten dwalen af naar de tweede dag in New York. De kus op de top van de Empire State Building, de intensiteit van Ground Zero.
We lopen verder, ieder met onze eigen gedachten. Bij een hotdogkraam op de hoek nemen we een chilidog. Op een muurtje naast het memorial voor de brandweerlieden die zich hebben ingezet tijdens de 9-11 aanslag verwerken we de indrukken van de ochtend. Zwijgend gaan we verder, de chilidog ligt een beetje zwaar op de maag, of zijn het de indrukken? De drukte van Wall Street ligt om de hoek van Ground Zero. Een grappig gezicht hoe zakenlieden met hun aktentasje over straat rennen naar overbeveiligde gebouwen en het imposante Trump Building. Het is duidelijk dat ik weinig feeling heb met deze tak van sport want het komt niet echt bij me binnen. Aan de andere kant zou dat ook kunnen liggen aan het ontzettend grote contrast. We hebben deze ochtend veel indrukwekkendere dingen gezien.
Wanneer we doorlopen komen we bij het water. Een prachtig gezicht om te zien hoe de helikopters af en aan vliegen om voor 150 dollar in 12 minuten de skyline van Manhattan te laten zien. Wij kiezen de goedkopere optie. De gratis ferry die van Manhattan naar Staten Island vaart, rakelings langs The Statue of Liberty met een prachtig uitzicht op de skyline van Manhattan. Een vriendelijke dame in de wachthal van de ferry vertelt ons dat we ervoor moeten zorgen dat we voor het mooiste gezicht aan de rechterkant van de boot moeten gaan staan. Dat vriendelijk, hulpvaardige is iets dat opvalt sinds we hier zijn.
De overtocht van Manhattan naar Staten Island is geweldig. De wind door de haren, de zon op onze armen. Iets dat we later bezuren maar op het moment is het heerlijk. Het uitzicht is adembenemend. Deze skyline heeft een plekje in mijn hart verovert. Wanneer we het Vrijheidsbeeld passeren flitsen de fototoestellen onophoudelijk. Iedereen wil het beeldje op de gevoelige plaat vastleggen. En een beeldje is het. Klein, maar enorm imposant. Het symbool voor de vrijheid en tegelijk als een teken van verwelkoming van iedereen: terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten. Nou dat zal wel gaan lukken denk ik. Terugkeren, bedoel ik.
We verblijven heel even op Staten Island. Duidelijk een heel ander deel van New York dan het dure Manhattan. In alle rust genieten we langs de kant van het water van een medium sized smoothy die hier in Nederland als extra large over de toonbank zou gaan. Een uurtje later pakken we de ferry weer terug. Alsof we het uitzicht een uur geleden niet hebben gezien, proberen we opnieuw om het mooiste uitzicht vast te leggen maar nu alleen in ons hoofd en hart en niet in de camera. Optimaal genieten zonder afleidingen. Via Battery Park waar New Amsterdam een plaats heeft in het hart van New York, lopen we naar China Town. Het wordt ons al heel snel duidelijk dat ons hart hier niet ligt. China Town is een apart land binnen New York. Hier heerst een totaal andere sfeer. In vergelijking met de vriendelijke New Yorkers is dit een afstandelijke plek.
We gaan de wereld rond in een paar uur. Van China lopen we via Cuba richting Italië. Bij een Cubaans cafeetje strijken we neer. Ook hier staan we weer volop in het leven. De vrolijkheid, de muziek, het swingt. Nog nooit heb ik zulke lekkere Guacamole en ships gegeten. Het is Happy Hour dus ons tweede wijntje is gratis. Zwevend lopen we even later verder richting Bloomingdales. We voelen ons als de vlinder uit You’ve got mail die bij Bloomingdales een “hat”gaat kopen. Ongelooflijk hoeveel mensen er gewoon in de rij staan voor alle dure merken die deze straat herbergt. In Little Italy zoeken we een gezellig restaurantje. De keuze valt op een overheerlijke Fettucini met zalm. Wanneer de avond valt , de lampjes aangaan en New York doorleeft, gaat ons lampje langzaam uit. De moeheid, de pijn in de rug en de verbrande armen breken ons op. We laten ons door de koele metro naar ons hotel brengen en vallen als een blok in slaap….
Geweldig mooi verslag. Alsof ik meewandelde. Prachtig om het te beleven, lijkt me.
Dank je wel Mies! Leuk dat je mee bent op onze droomreis
Ik denk dat ik New York maar eens op mijn verlanglijstje ga zetten!
Een aanrader! Maar je moet er natuurlijk wel van houden x