‘We varen de verkeerde kant op’ roept Sinterklaas verwonderd uit naar zwarte Piet. ‘Nee hoor’, zegt Piet, ‘we gaan naar Engeland want er zit te weinig water in de rivier en daarbij, we zijn nergens in Nederland meer welkom…’
‘Bij mij wel hoor’, mompel ik tegen de televisie terwijl ik van een pepernootje snoep. De foto van de Sint heeft een prominente plaats op de kast. Jaren geleden heb ik hem gemaakt bij de intocht van Sinterklaas in Zaltbommel . Ik zie ons nog staan daar aan die kade met twee blije kindergezichtjes naast ons die niet stil konden staan van enthousiasme. Ik voel nog steeds de tranen van intens geluk die langs mijn gezicht biggelden toen pakjesboot 12 met luid getoeter aan kwam varen. De pieten die over de daken klommen, de fanfare die al die oude bekende liedjes speelden zonder aanpassingen, de kinderen die luidkeels meezongen en Sinterklaas die met een luid hallooooo aan wal stapte. Magisch was het.
Er was nog geen sprake van protesten om de kleur van zwarte Piet. De motieven van Sinterklaas, veegpieten, roetpieten, kaaspieten, taakstraffen en rechtzaken en het recht om te protesteren om Sinterklaas te weren om voet aan wal te zetten. Er was enkel blijdschap en verwachting. Het enige recht dat gold was het recht van het kind op het bezoek van de Sint met honderden Pieten die cadeautjes kwamen brengen. Hoe is al dat geluk zo snel omgedraaid naar de dag van vandaag?
Al mijmerend kijk ik naar de aankomst van de Sint. Vandaag kijk ik, misschien wel voor het eerst in jaren, alleen. Stiekem houd ik mijn hart vast of alles wel goed zal verlopen. Hopend met heel mijn hart dit feest niet nog verder verpest gaat worden voor al die kinderen die vol verwachting wachten op zijn komst. Als Sint al twijfelde of hij wel welkom zou zijn, is hopelijk vandaag weer bevestigd dat het slechts de volwassenen zijn die hun eigen ongerief, angst en onzekerheid uitvechten over de rug van de kinderen. De kinderen nog onschuldig en zonder zorgen delen al die volwassen gedachtenspinsels over een vermeend racisme duidelijk niet. Wanneer Sinterklaas met zijn zwarte Pieten, veegpieten, pieten met en zonder muts met of zonder veer van de pakjesboot komt, staan er duizenden kinderen langs de kant te juichen. Het is feest! En daar ligt de essentie. Het is immers van oudsher een kinderfeest.
Welkom in Zaastad staat er langs de kant van de weg. En zo is het! Het is flink druk langs de route. Gezellig, vrolijk en blij. Het doet me weer terug denken aan de intocht in Zaltbommel jaren geleden. Wat maakt het de kinderen uit welke kleur zwarte Piet heeft, wel of geen muts heeft, oorringen in heeft of een veer op zijn muts heeft? De Sint en de Pieten zijn er om de kinderen blij te maken. Zo simpel is het. Een andere grondslag ligt er niet. Voor hen is zwarte Piet van goud!
En zo is het Anke. Laat dit mooie feest een kinderfeest blijven