Leef je droom zeg ik altijd tegen mijn kinderen. Waarmee ik bedoel dat ze in hun toekomst vooral niet moeten vergeten wat ze altijd hebben willen doen. Laat je niet tegenhouden door mensen die zeggen dat je iets niet kan. Misschien komt het er niet meteen van, maar ooit komen dromen uit. Tenminste als ze zich beperken tot een redelijk realisme. Miljonair worden of ooit kunnen vliegen zal er niet gauw in zitten.
Zo hebben we allemaal onze dromen wel denk ik. Een van mijn dromen is bijvoorbeeld om in het ijshotel te slapen en de kerstman te ontmoeten in Noord- Finland. Geen onoverkomelijke droom, maar ook niet eentje die nu zo een twee drie even uitkomt. Ook droom ik ervan een roofvogel vast te mogen houden. Het liefst een zee arend, maar ik ben al heel tevreden met een valk of een uil. Vorig jaar in Turkije heb ik een klein begin gemaakt met een ara. Geweldig mooi zo’n grote vogel op je arm. Tenminste dat vind ik dan he. Ik ken mensen die liever zeven straten om zouden lopen voordat ze dat zouden doen.
Na weer een tegenslag op gezondheidsgebied vond ik het meer dan genoeg geweest. Er gebeuren zo veel dingen in het leven waar je geen invloed op hebt. Ziekte, pijn, verlies en verdriet, dat je vooral niet moet vergeten dat er daarnaasr nog genoeg over is. Door alle omstandigheden van het leven is dat soms helemaal niet makkelijk, maar de slingers komen niet vanzelf aan het plafond. Je zal ze zelf moeten ophangen. Ook al betekent dat, dat je daarvoor soms de ladder op moet of hulp moet vragen. Er is een tijd van ziek zijn en een tijd van leven.
Nachtmerries zijn er immers al genoeg. Als ik heel eerlijk ben, vind ik de hele huidige maatschappij al een nachtmerrie op zichzelf. Oorlog, geweld om zaken als huidskleur, geloof, geld, macht en land. De invloeden van regeringen, zogenaamde grootmachten die vinden dat ze over ieder mens mogen en kunnen beslissen. Steeds duurder wordende gezondheidszorg. Meningen over alles en iedereen. Respect, vriendelijkheid, de kunst van het geven, hoop, vrede en geluk soms ver te zoeken.
Dromen zijn mooi en nodig vind ik. Ze houden je op de been op momenten dat het leven meer op een nachtmerrie lijkt. Toen ik schildklierkanker kreeg heb ik een aantal dromen vaak in mijn hoofd voorbij laten komen. Hte hield me op de been. Positief! Ooit, ja ooit als ik me beter voel, als ik weer energie heb en de financiële middelen het toe laten, dan..Dan kus ik mijn lief op de top van The Empire State Building of dan ga ik autorijlessen nemen. Vier jaar na dato gaat deze dame eindelijk achter het stuur. Of dit een droom of een nachtmerrie is, valt nog te bezien maar dat mijn lief en ik gaan kussen op de top van The Empire State is in elk geval een dream about to come trough.
Someday..dream on..