Een koningin

“Lieve, dappere, stoere Anke”, zo begint de brief aan mijzelf. Overigens niet mijn eigen woorden, maar daar kom ik zo op. Wat er verder in staat houd ik nog even voor mezelf want de ontvanger heeft hem immers nog niet gekregen. Waar het op neer komt is een wens aan mijzelf Wat wil ik volgend jaar anders doen, als het aankomt op assertiviteit, mijn mening geven en feedback. Kortom welke les neem ik mee uit de workshop die ik vandaag mocht volgen via de secretaressevereniging op mijn werk?

Je leidingevende is dan misschien de koning, maar jij bent de koningin! Vergeet dat nooit, is voor mij de meest wijze les die vandaag wordt meegegeven door Sara van Broekhoven die vandaag de workshop voor secretaresses verzorgt op het werk. Een paar maanden geleden woonde ik voor het eerst een van haar inspirerende workshops bij. Reden genoeg om deze keer natuurlijk weer te gaan. Zij is één brok aan energie en heeft het vermogen je te laten vliegen. Met een heerlijk Brabantse humor weet ze zelfs de grijze muizen onder ons te doen kleuren.

Het thema van deze workshop deze keer is assertiviteit met een vleugje gastvrijheid. Eerlijk gezegd had ik geen idee wat ik kon verwachten, buiten dat het vooral leuk zou zijn omdat Sara het gaf. Assertiviteit is iets waar ik ofwel een gebrek aan heb ofwel een teveel. Iets dat meer neigt naar agressiviteit, puur om het feit dat ik zo lang wacht met het uiten van mijn gevoel dat het er uiteindelijk verkeerd om uit komt. Over het algemeen loopt dat dan ook niet uit tot het gewenste resultaat, wat mij er uiteindelijk ook zelfs van gaat weerhouden een volgende keer nogmaals mijn mond open te doen. Ik bedoel je kunt eerlijk zijn, wat een prachtige kwaliteit is, maar ik kan som ook té eerlijk zijn. De waardering waar ik dan zo vurig op hoop is dan nog niet alleen ver te zoeken, maar ronduit onvindbaar. Vroeger was ik niet zo, ik kon alles altijd eerlijk kwijt, maar door omstandigheden ben ik de verkeerde kant opgegroeid.

Stiekem hoopte ik dus wel op wat tips and tricks. Het kwam goed uit dat we bij binnenkomst een velletje papier kregen en een pen want ik heb dan ook vol passie mee zitten schrijven om er mijn voordeel mee te doen op de langere termijn. Waar ik in het verleden mijn tong te vaak heb afgebeten, wil ik in mijn nieuwe baan, waar ik 1 januari mag beginnen, weer terug naar mezelf, pro actief meedenken, feedback geven en mij niet meer de assepoester voelen die niet naar het bal mag of de nederige onderdaan. Nee, ik wil me voelen als de koningin naast de koning. De een kan immers niet zonder de ander. In iedere relatie hoor je elkaar aan te vullen, óók in een werkrelatie.

Net op het moment dat ik aan de achterkant van het blaadje wilde beginnen, kregen we een opdracht. Niets hoefde, alles mocht, maar schrijf een brief aan jezelf en wens jezelf daarin toe waarin je wilt groeien. Terwijl ik diep in gedachten verzonken zat te twijfelen over hoe te beginnen, hoorde ik mijn naam. Maak er een mooie aanhef van, bijvoorbeeld “Lieve, stoere, dappere Anke.”.. zei Sara. Ik voegde de daad bij het woord en schreef..”Ik wens je toe dat jij je de koningin mag voelen in plaats van de lakei”Een wens die binnen een paar minuten al in vervulling ging.Toen de brief af was hoorde ik mijn naam nog een keer. In de vorige workshop “Personal Branding”had ik uitgeroepen dat ik zo graag een andere baan wilde. Daarnaast heb ik toen ook geuit dat mijn grote trots mijn boek “Goede kanker bestaat niet!” is. Sara heeft daarop mijn boek gekocht en liet me na het gelezen te hebben wat het met haar had gedaan. Ik had indruk gemaakt. Iets dat ik niet begreep want was zij juist niet de gene die op mij indruk maakte? En toch is het zo. Het is iets dat ik nog steeds moet leren. Complimenten ontvangen.

Vandaag gaf zij mij het mooiste compliment. Ze had een cadeau voor mij . Een “bucket” waarin ik alle complimenten, die anderen mij en ik ook mezelf, geef verzamelen kan. Het eerste compliment dat ik er in ga stoppen is het bijgevoegde kaartje. En ook de brief aan mezelf die ik rond de feestdagen zal gaan ontvangen bewaar ik daar. Ik ben een gelukkig mens. Geen lakei, geen assepoester. Ik ben een koningin in een oranje jurk tussen saaie grijze pakken! Waardevol en uniek. Ik zet me in voor de mens achter de patiënt. Ik schrijf. Ik heb binnen een paar maanden een andere baan op een plaats waar ik een zeer warm welkom voel. Ik volg de weg op mijn eigen manier. Positief kritisch! Dank je wel Sara voor alles!

5 gedachten over “Een koningin

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: