Een aanslag bij een concert van een popidool. Nieuws dat je letterlijk lam legt. Ik kan ze zo voor me zien, de uitgelaten, tienermeiden vol adrenaline omdat ze hun idool live hebben mogen zien optreden. Nog na dansend, vol verhalen om aan hun ouders te vertellen….
4 mei. Om 20.00 uur zijn we twee minuten stil om te gedenken. Een eerbetoon aan de oorlogslachtoffers van toen, maar ook van nu. Aan slachtoffers van geweld om geloof om land, geld en macht. Slachtoffers en nabestaanden, mensenlevens. Om 20.00 uur denken we heel even terug aan toen, om daarna weer verder te gaan naar de orde van de dag. De dag van morgen waarin we vrij zullen zijn.
Ga vooral door met leven, ga doen wat je van plan was en doe gewoon je ding! Dat is de boodschap die we mee krijgen. Lastiger dan gezegd, want was ook al weer mijn plan voor vandaag? De nieuwszender staat inmiddels al een paar uur aan. Brussel! Het nieuws van de dag dringt het gewone leven van deze dinsdag binnen. Het verstart en het bevestigt waar je al een tijdje bang voor was..
Positiviteit!
Ik wens jou positiviteit! Het was de slotzin van mijn blog voor Telegraaf Gezond waar ik sinds maart 2015 wekelijks schrijf over leven na schildklierkanker. En als ik zo eens om me heen kijk en mijn oren en ogen open zet, is het hard nodig in deze wereld die steeds meer verhardt door terreur, social media, haast en onverschilligheid.