the bare necessities of life (de primaire behoeften van het leven)

Gedachtenloos gaan mijn vingers over de toetsen van mijn telefoon. Felgekleurde diamantjes razen over mijn scherm. Zonder nadenken haal ik de benodigde punten binnen en breng mijn spel tot het volgende level. De zaterdag gaat geruisloos voorbij in het niks. Ik ben leeg en lusteloos. Letterlijk, want na een fixe griep, kwamen gisteren mijn darmen plotseling in opstand. Ach, je kan het ook maar allemaal gehad hebben, denk ik. Vanaf nu kan het alleen maar weer beter gaan. Met deze wijze gedachte, laat ik het stomme spelletje voor wat het is en verzet mijn gedachten naar vorige week.

Ondanks dat ik qua geluid meer in Pieterburen thuishoor rijden we doelbewust de andere kant op in zuidelijke richting. Eindbestemming ‘Neverland’. De weken ervoor zijn moeilijk geweest. Qua gezondheid zit ik allesbehalve lekker in mijn vel, daarnaast zorgt de overgang voor steeds meer overlast en was ik mijn richting compleet even kwijt. Ik begon te denken in termen als ‘niemand en iedereen’, ‘alles en iets’ en ‘altijd en nooit’. Een teken aan de wand dat mijn gemoedstoestand niet de goede kant op gaat. Tijd om even los te laten en mezelf te voeden met rust en ontspanning. 500 kilometer verder vinden we wat we nodig hebben.

De magie van Disney doet zijn werk goed als ook de buitenlucht voor mijn benauwde zeehondenblaf. Krijg je daar nou nooit genoeg van, vraagt een vriendin. Nee! Is ons volmondige antwoord. Wat wij daar binden is zoveel meer dan wat het op het oog lijkt te zijn. Voor ons is Disney niet alleen maar een pretpark met attracties, lange rijen, jammerende kinderen en veel te duur eten en drinken. Het klinkt raar voor mensen die ons gevoel niet delen, maar wij vinden er geluk.  Het doet ons denken aan ‘the bare necessities of life’, quality time samen in iets wat ons compleet maakt. Het doet alles waar ik me druk om maak even vergeten. Het geeft me de nodige kracht en geloof dat alles mogelijk is zolang je kunt dromen. Dat als je voorbij je comfortzone durft te gaan de beloning het waard zal zijn. Dat je wonderen tijd kosten. Dat als je op het verleden blijft richten, je nooit zal kunnen zien wat er voor je ligt. Dat je de macht hebt om je eigen lotsbestemming te vinden zolang je maar de moed vind ik je hart. Dat je vooral lol moet hebben in het werk dat je doet. Dat het probeem op zich niet het probleem is maar de wijze hoe jij er zelf mee omgaat. Dat vandaag een goede dag is om te proberen. Dat je ook kunt zweven in plaats van te vliegen. Dat de dingen die mij verschillend maken van anderen, MIJ maken. Dat je naar je hart moet luisteren. Dat het niet uitmaakt welke weg je kiest zolang je maar weet waar je heen wilt. Dat je geweten je gids moet zijn en vooral wat de primaire behoeften van het leven zijn.

Dat laatste is iets wat ik mee naar huis heb genomen. Want wat heb ik eigenlijk nodig? Waarom ben ik nooit tevreden met wat ik heb en wil ik altijd geprikkeld blijven tot meer? Waarom ben ik atijd op zoek naar een nieuw doel? Begrepen te worden? Beter worden, groeien, gezien worden? Is het niet een keer klaar met mezelf te willen bewijzen net zoals dat ik klaar ben met de kanker en alles wat daarbij hoort. Is het niet juist belangrijk dat ik mezelf zie? Dat ik weet waar ik naar toe wil of er misschien al wel ben?

Het antwoord ligt recht voor mijn neus. Ik vind het in Disney als ik de vrolijke parade aan me voorbij zie gaan, Ik vind het in een goed gesprek met iemand die me heeft gelezen. Ik vind het in de kerstboom die de warmte de kamer instraalt en ik vind het een hoopje hond in de mand naast me. Ik laat los wat ik zo wanhopig vasthoud en me door het gewicht naar de bodem doet zakken. Ik laat los…. en zweef..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eén gedachte over “the bare necessities of life (de primaire behoeften van het leven)

  • 09/12/2018 om 00:26
    Permalink

    Ik ben nog nooit in zo’n park geweest. Het trekt me absoluut niet. Toch begrijp ik je helemaal. Als jij daar datgene uit kunt putten wat je beschrijft, is dat prachtig. Mooi stuk, mooi geschreven.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: