Gevolgen, klein en groot,

4 februari Wereldkankerdag 2019

Op 4 februari  is het weer wereldkankerdag. Dé dag waarin extra aandacht wordt besteed aan de ziekte kanker en alles wat daarmee samenhangt. De (ex) patiënt, de partner en geliefden van, de medicatie, de diagnose, de behandeling en de (rest) klachten. Dit jaar is er extra aandacht voor de latere gevolgen. Want die zijn er… volop!

Een top thema! zeg ik zelf als ex kankerpatiënt. ‘Ik zou er een boek over kunnen schrijven’. Sterker nog, dat heb ik gedaan. Vijf jaar na dato diagnose schildklierkanker schreef ik ‘De kanker voorbij’. Een boek waarin vijf jaar aan gevolgen staat in zowel positieve als negatieve zin. Positieve gevolgen, jazeker die zijn er ook. Grote en kleine gevolgen en gevolgen die klein lijken, maar groter blijken. Lichamelijke gevolgen, psychische gevolgen, gevolgen met betrekking tot het sociale leven, begrip en onbegrip, verlies van vrienden, winst, inzicht, terugkeer naar werk. Vooral op sociaal emotioneel en arbeidsgericht vlak zijn de gevolgen soms verstrekkender dan ze op het eerste gezicht lijken te zijn.

Die gevolgen worden nog steeds onderschat. Nog steeds leeft de veronderstelling dat je gewoon blij mag zijn dat je nog leeft en dat is natuurlijk ook zo, maar dat wil niet zeggen dat je nergens geen last meer van hebt. Ten eerste is daar de verwerking. Het is nogal niet niks om te horen te krijgen dat je kanker hebt. Het eerste wat door je heen schiet, is de schrikwekkende gedachte “ik ga dood”. Pas daarna komt het besef wat deze ziekte inhoudt, wat je moet gaan doorstaan aan behandeling, operaties, medicatie. Iets wat een beetje tegen je gevoel in gaat want veel de mensen die de diagnose kanker krijgt voelt zich nog helemaal niet ziek. Sterker nog, dat ziek voelen kwam bij mij pas na de operaties en de behandeling.

De meest voor de hand liggende gevolgen zijn de lichamelijke klachten, restklachten als extreme vermoeidheid een lagere weerstand, pijn, jeuk, haaruitval etc. Vaak komen daar psychische klachten bij omdat sommige kankervormen hormonale invloeden hebben. Psychische klachten zijn sowieso geen uitzonderlijk gevolg na een ziekte als kanker. Een goede verwerking en begeleiding is daarom een must. Het feit dat er steeds meer revaidatieprogramma’s zijn op dit gebied, is een goede ontwikkeling. Ook de komst van ’in kanker gespecialiseerde bedrijfsartsen’, is een ontwikkeling die zich hopelijk steeds meer zal doorzetten. Juist voor deze groep mensen is weer deel te kunnen nemen aan het arbeidsproces enorm belangrijk. Iets waar ik me in ieder geval altijd hard voor zal maken. Mijn eigen ervaring is dat het zeker in beginsel na het hele ziekteproces erg lastig blijkt om in de orde van de dag deelgenoot te zijn van een werkproces. Het tempo, de verwachting, de collega’s. Goede begeleiding op maat en begrip helpen enorm om weer het ritme op te pakken. En zelfs als het na jaren weer goed gaat, blijkt een ‘kankerverleden’ niet mee te helpen in de vooruitgang.

Doordat ik ben gaan schrijven over de diagnose en de gevolgen, krijg ik nog steeds dagelijks veel reacties van mensen die moeite hebben met het vinden van werk. Want werkgevers durven het vaak niet aan. Een gemis voor zowel werknemer als werkgever want gemotiveerder personeel zul je niet vinden. Ze hebben namelijk al genoeg meegemaakt. Willen vooruit en niet meer terugvallen in het ziek zijn. Dit geldt overigens niet alleen voor werkgevers maar ook voor het sociale leven. Veel mensen lopen weg, vinden het eng of moeilijk, weten niet hoe om te gaan met die “altijd vermoeide, zieke, persoon die ooit misschien wel bijna dood was” Op het oog kleine maar zeer verstrekkende gevolgen.

Met dit thema in deze wereldkankerdag hoop ik dat naast de lichamelijke gevolgen ook díe gevolgen aandacht krijgen. Dat de gezonde mens zich bedenkt als hij wegloopt, dat de werkgever de ex patient het voordeel van de twijfel geeft zodat béter worden een nog letterlijker betekenis mag krijgen en dat revalidatie en een goede bedrijfsarts bij mogen dragen tot een sneller en beter herstel.

Nieuwsgierig naar ‘De kanker voorbij’

Dit schreef Prof. dr. J. Smit, internist-endocrinoloog erover: In het boek ‘De kanker voorbij’ rekent Anke van Haften af met het idee dat je een punt achter kanker kunt zetten. Het laat zijn sporen na. Anke van Haften laat ons zien dat een positieve, toekomstgerichte houding erg belangrijk is, maar dat erkenning van het trauma dat je hebt meegemaakt essentieel is voor werkelijk herstel.

2 gedachten over “Gevolgen, klein en groot,

  • 27/01/2019 om 08:16
    Permalink

    Allemaal herkenbaar, heb na alles het gevoel van je bent beter maar dan komt de rest en wie begrijpt dat.
    In het diepe geen begeleiding

    Beantwoorden
    • 29/01/2019 om 18:26
      Permalink

      Beste Jannetje,
      Helemaal waar. Dank je wel voor je reactie en veel liefs voor jou

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: