Het Sinterklaas feest is altijd een van mijn favoriete dagen geweest. De sfeer, het lekkers, de vrolijkheid van de pieten, die gespannen gezichtjes van de kinderen in afwachting van de grote zak met cadeautjes. Prachtig vond ik het altijd. Nou zijn onze kinderen al even die tijd voorbij, maar ieder jaar was de Sint nog heel erg welkom in ons huisje. Dit jaar hadden we mede door alle commotie rondom zwarte Piet en mijn gezondheid veel minder zin in het heerlijk avondje. We besloten het feest bij de gezinnen met kleine kinderen te laten en ons te richten op de Kerst.
Toen 5 december naderbij kwam, werden mijn pubers ineens onrustig. Sinterklaas overslaan kan echt niet mam! We spraken af om dan maar een heel klein verlanglijstje in de schoen te leggen voor de Sint. Een cadeautje van een paar euro is ook leuk. Het gaat immers om de sfeer en vooral om het dobbelspel. Vooral de 5 van een cadeautje afpakken van iemand anders of de 6 van een cadeautje uitpakken zijn grote favoriet. Gegarandeerd plezier.
Omdat 5 december al vol zat voor de Sint en wij pas op het allerlaatst hadden besloten tóch nog een verlanglijstje te sturen, laat Sinterklaas weten een dagje later bij ons te zullen komen.
Met het taaitaai, gevuld speculaas en strooigoed op tafel, waar manlief binnen 5 minuten alle snoepjes tussenuit heeft gesnoept zitten we met dobbelsteen klaar voor de start. Ik gooi meteen 1! En weer een keer en weer een keer! Hoera dat betekent een cadeautje pakken. Mijn 3 mannen gooien steeds 2 en 3. Na een half uur ligt er een hele stapel met mooi ingepakte cadeautjes voor me. Nou de Sint heeft mij goed bedeeld. Toch wel vreemd dat er nog niemand een 4 of een 5 of 6 heeft gegooid.. Vrolijk dobbelen we verder. Wat bevreemd kijkend naar de dobbelsteen die toch echt maar niet hoger lijkt te gooien dan een 3. Een kwartier later bekijken we de dobbelsteen van iets dichterbij. Deze dobbelsteen mist een paar stippen! De 4, 5 en 6 zijn verdwenen! Gierend van het lachen, bijna in mij broek plassend dobbelen we verder met een nieuwe complete dobbelsteen. Het heerlijk avondje is compleet.
Als de cadeautjes zijn uitgepakt, de jongens op bed liggen en mijn man en ik genietend aan een wijntje zitten overdenk ik deze Sinterklaas. De Sinterklaas die we bijna hadden overgeslagen…
De dag eerder, op Sinterklaasdag 5 december gingen we even boodschappen doen. Met de taaitaai, strooigoed en gevuld speculaas in de armen voor de volgende dag struikelde ik in de drempel bijna over een pakje. Wat krijgen we nou? Ik herkende de afzender meteen! Daar in mijn handen ligt ineens hét cadeau waar ik al zooo lang op wacht. De mij zo bekende kaft met vlinder en titel Goede kanker bestaat niet! Staart me aan. Mijn eigen boek! Een onbeschrijflijk trots gevoel bekroop me door mijn hele lijf. Ik moet van teen tot kruin geglimd hebben. Dit is een Sinterklaascadeau waar geen enkel ander cadeau op de aardbol tegenop kan! De rest van de dag heb ik gezweefd en in alle eerlijkheid leef ik nog steeds een beetje in een roes. Deze 5 december 2014 is een dag die ik nooit meer zal vergeten en ik denk dat Sinterklaas nooit meer hetzelfde zal zijn.
Met heel mijn hart roep ik door de schoorsteen: “Dank u Sinterklaasje!”
Mijn boek is hier te bestellen
Wat een leuk blog Anke en fijn dat jullie zo genoten hebben van de Sinterklaasavond die bijna stilletjes voorbij was gegaan. En zeker een heel mooi cadeau het boek van Anke van Haften. X
Wat geweldig dat je boek er nu is. Inderdaad een grandioos sinterklaasgeschenk.
Bijna Sinterklaas gemist. Maar op de valreep een feest met een gouden randje!