Zo lang als ik me kan herinneren, ben ik dol op drop. Laurier drop en munten drop vind ik het lekkerste, hoewel ik ook dol ben op gezouten drop en zoete katjesdrop. Eigenlijk kan ik gewoon niet kiezen. Het liefst schep ik daarom mijn eigen dropjes bij de drogist. Van alle smaken een beetje in een zakje. Eigenlijk is het leven ook een beetje zo. Een afwisseling aan zout, zoet, bitter , zwart en wit en soms een kleurtje. Het leven is gewoon net als gemengde drop in een zakje.
Het is fijn om de zak te delen met de mensen van wie je houdt. De zoete dropjes zijn de momenten waar je aan vast wilt blijven houden. Puur genieten. Kleine geluksmomentjes die wanneer ze op zijn, steeds opnieuw aangevuld moeten worden als een soort verslaving. De vraag naar zoet wordt groter naarmate je het proeft. Maar soms was het beter geweest even zuinig aan te doen met het geluk, want de zak is zo leeg.
Wanneer het zoet wordt overgenomen door het zout zal het in het begin nog wat ziltig smaken. Een geleidelijke overgang van zoet geluk naar verdriet en tegenslag. De tranen proeven zout op de lippen. Als er te veel zoute dropjes worden gegeten, krijg je dorst, je wordt misselijk, buikpijn en uiteindelijk zal het gaan tegenstaan. Wat overblijft is de bittere smaak van smart.
De zwarte kleur van drop kan zo voelen als de ziel van de mens. Hard en taai. Maar evengoed staat daar tegenover dat je je kunt voelen als het wit van muntdropjes en schoolkrijtjes gevuld met zachte zoete drop. Gelukkig is het leven niet zo zwart-wit. Er ligt zo veel meer keus tussen het zoet en het zout en het zwart en het wit. Zachte dropjes met rose en blauwe laagjes maken een vrolijk geheel van de zak gemengde drop die we leven noemen. Wanneer ik het zakje eens goed door elkaar schudt ontstaat er een kleurrijk, speelse balans tussen alle verschillende smaken in.
Mijn zak dropjes is een hele volle. Rijk aan zoet, zout en bitter maar ook een zak met enorm veel kleur en gesuikerde randjes. Die laatste zijn hele bijzonder dropjes. Ze zijn zeldzaam maar als ik heel zuinig ben, gaan ze heel lang mee en maken ze de smaak van het zout een stuk milder. Ik weet van te voren nooit welk dropje ik uit de zak tevoorschijn haal. Misschien pak ik morgen zonder dat ik er erg in heb een dubbelzoute drop om evengoed overmorgen een gesuikerd snoepje te bemachtigen.
Want zo is het eigenlijk. Je weet gewoon niet hoe het loopt in het leven. Afgewisseld per dag, per week, per periode in ieders leven passeren alle smaken in het leven de revue. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Soms is het leven een hele lange periode zout, maar de wetenschap is dat er ergens in die zak nog zoete dropjes zitten die de zoute smaak zullen laten verdwijnen.