Sneeuw! Het is het eerste wat ik zie als ik vanmorgen mij ogen open doe. Oh jee, vrijdag de 13e zie ik als ik mijn telefoon wakker maak. Sneeuw op vrijdag de 13e klinkt niet als een gelukbrengende combi. Iedereen maar extra voorzichtig op de weg. Aan de andere kant is het een geluk dat het sneeuwt vandaag.. dan zie je de zwarte kat makkelijker aankomen.
Terwijl de kurk van de champagnefles door de kamer suist, zie ik in een paar seconden het jaar 2016 samen met de kurk wegvliegen, tenminste datgene dat ik me kan herinneren. Als de champagne in het glas vloeit en ik mijn lief kus, valt er er een enorme last van mijn schouders af om plaats te maken voor een serene rust. Ik weet het zeker. Vanaf nu ga ik het heel anders doen. En dat is goed, of niet? Toch?
Dag zes in New York loopt langzaam ten einde. Op de terugweg van Coney Island lopen we hand in hand de Brooklyn Bridge over. Onze dromen komen tot leven. Ook de dromen die een beetje eng zijn. het leven is gewoon doen, doorzetten, op de tanden bijten en gaan! Ondanks angst, twijfel of onzekerheid gewoon de brug over gaan.
Meteen de eerste keer een foutloos rijexamen, wie droomt daar niet van? Door omstandigheden ben ik nooit in de gelegenheid geweest om mijn rijbewijs te halen, maar vóór mijn vijftigste slagen staat hoog op mijn verlanglijstje. Of het ooit gaat gebeuren is nog maar de vraag na het horen van dit bizarre verhaal.. Lees verder.