Een nieuw begin

bestMet de knal van de champagne kurk hebben we het oude jaar afgesloten en zijn we begonnen aan een nieuw jaar. Alles ligt nog open. Nieuwe ronden, nieuwe kansen, een schone lei en een blanco boek met 366 bladzijden. Zoute tranen vallen langs mijn gezicht. Ik veeg ze weg, samen met de zorgen en verdriet van het afgelopen jaar. We gaan ervoor, een nieuw begin…

Nog maar een paar dagen geleden schreef ik dit..”Morgen kijken we terug op het oude jaar en vieren we een nieuw begin. Voor deze laatse dag wil ik de ellende van deze afgelopen maand naast me neer leggen. De rest van het jaar 2015 was immers een prachtig jaar vol hoogtepunten. De oliebollen zijn inmiddels bruin gebakken. De top 2000 roept nog maar 28 uur! De deurbel gaat. Lieve vrienden staan voor de deur om het eerste bolletje te proeven. Een vuurpijl schiet achter het huis omhoog met de prachtigste kleuren. Hier gaat het om”.

Met “Hier gaat het om!” had ik exact de essentie van mijn reeks “over leven”  te pakken. Want daar gaat het ook om. Vrienden, geluk, de kleine dingen die je blij maken. Zij zorgen er samen met jou zelf ervoor dat het leven iets moois wordt. Ik zeg bewust samen met jou zelf want hoe vaak heb ik niet geroepen “het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen!”Ik besef dat ik hiermee de reeks over leven heb afgesloten. Het wordt tijd voor een nieuw begin. En dat wordt precies de titel van mijn nieuwe reeks blogs want stoppen met schrijven is geen optie.

Eigenlijk best raar om te spreken over een nieuw begin terwijl het leven gewoon doordraait nadat de champagne kurk heeft geknald. Wat is er dan ineens veranderd dat je kunt spreken van een nieuw begin. Alleen de vijf heeft ruimte gemaakt voor de zes. En tóch is er een nieuw begin. Zo voel ik dat. Ook al blijft de pijn in de rug zitten, ook al zit mijn zoon nog in het gips en heerst er een vervelende verkoudheid in huis die iedereen pijn in de keel bezorgd. Mijn hoofd is opgeruimd en als straks ook het huis weer wordt ontdaan van de kerstversiering is ook het huis opgeruimd. Klaar voor een nieuwe start.

Aan goede voornemens doe ik nooit, maar als ik me dan iets heb voorgenomen is om het leven te vieren, dromen te gaan beleven en wensen uit te laten komen. Natuurlijk is het leven geen rozengeur en maneschijn, maar door het van een positieve kant te bekijken ziet alles er beter uit. Hopelijk met de zin en hulp van iedereen om me heen want alleen kan ik het niet momenteel. Ik ben ook nog aan het uitvogelen wat de positieve kant is van het ongeluk van mijn zoon en de hernia van mijzelf maar als ik het weet dan kom ik er op terug. Ik moet wel toegeven dat ik blij ben met alle bloemen in huis en de rust die de morfine me geeft want ik heb in jaren niet zo lekker geslapen. Hoe dan ook we beginnen opnieuw.  Er liggen genoeg mooie dingen in het verschiet. Dingen om naar uit te kijken en leven om te vieren. Ik doe even net alsof mijn koffiekopje een champagneglas is en toast op 2016 en op een nieuw begin! Proost want het mooiste komt nog!

Blogs zijn er om te lezen en te delen *sharing is caring*

4 gedachten over “Een nieuw begin

  • 02/01/2016 om 19:00
    Permalink

    Mooi beschreven en we zitten wat dat betreft op een lijn. Mijn thema voor het nieuwe jaar is #lieverpositiever

    Beantwoorden
    • 02/01/2016 om 19:52
      Permalink

      #lieverpositiever mooi thema, zou iedereen moeten doen ziet de wereld er een stuk beter uit! Dank je wel voor je lieve reactie

      Beantwoorden
  • 03/01/2016 om 11:43
    Permalink

    Ja Anke ‘Hier gaat het om’. Het zijn inderdaad vaak de kleine dingen. Een plantje waarvan je dacht dat het dood was, zit opeens een nieuw blaadje aan. Iemand die je al jaren niet hebt gesproken, belt je op en je gaat verder met het gesprek alsof je elkaar vorige week nog hebt gesproken.
    Mijn ervaring na een ziekteperiode is wel dat je leert te relativeren. Soms denk ik ook weleens, mens waar maak je je druk om, er zijn ergere dingen. Slechte benen, nou ja er zijn mensen die helemaal niet meer kunnen lopen, ik wel een klein stukje met de rollator.
    Maar ook de kleine ergernisjes; de taxi is al 10 minuten te laat. Waar maak je je druk om. hij komt heus wel en anders even bellen.
    Niet het Kruidvat in het dorp binnengaan met je scootmobiel omdat de winkelpaden zo smal zijn, nou dan ga ik toch naar die grotere in de stad. Ook weer opgelost.

    En daarom lieve Anke, begrijp ik jouw “Hier gaat het om!”

    Beantwoorden
    • 03/01/2016 om 13:53
      Permalink

      relativeren is inderdaad iets wat je leert als je ziek bent denk ik. Ergernissen om voor mij kleine muizenissen herken ik, maar die kleine muizenissen kunnen voor de ander bergen olifanten zijn.. Daar moet ik soms op letten. Maar de essentie van waar t om gaat die heb ik te pakken. xxx ik wens je een prachtig jaar lieve Wil!

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: